Αετός των Τζουμέρκων

...Η πόλη μου, έτσι όπως την γνώρισα την φωτογράφισα και δημιούργησα το ιστορικό και φωτογραφικό λεύκωμα που ήδη κυκλοφορεί με 800 και πλέον φώτο σε υπερπολυτελή έκδοση με τίτλο "ΛΑΡΝΑΚΑ: Αρχοντούπολη της Ευρωπαϊκής ανατολής" . Η πόλη βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή της Κύπρου. Έχει ιστορία περίπου 4.000 χρόνων. Αποτελεί τη διάδοχο πόλη του αρχαίου Κιτίου, ενός από τα σημαντικά βασίλεια της αρχαίας Κύπρου, γενέτειρα μεταξύ άλλων του αρχαίου φιλοσόφου Ζήνωνα. Σήμερα αποτελεί την τρίτη σε μέγεθος πόλη του νησιού, με πληθυσμό 65.000 περίπου κατοίκους. Στη Λάρνακα βρίσκεται το Διεθνές αεροδρόμιο, το οποίο είναι σύγχρονο και είναι ο κυριότερος αερολιμένας της Κύπρου. Στις φωτογραφίες μας η πρώτη είναι από την παραλιακή λεωφόρο γνωστή ως "Φοινικούδες". Η δεύτερη είναι ο Ι.Ν. Αγίου Λαζάρου, του τετραήμερου φίλου του Χριστού, ο οποίος έφυγε στην Κύπρο, λόγο των διωγμών στη Παλαιστίνη, έγινε επίσκοπος και εδώ έζησε ως τον δεύτερο θάνατό του. (1ο αιώνας μ.Χ.). στα θεμέλια

Η Λεμεσός είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κύπρου (με 228.900 κατοίκους) και το μεγαλύτερο λιμάνι του νησιού κι ένα από τα μεγαλύτερα της Ανατολικής Μεσογείου. Έχει γνωρίσει αλματώδη ανάπτυξη, ιδίως μετά το 1974, οπότε λόγω της τουρκικής εισβολής, χάθηκε το άλλο σημαντικό λιμάνι της Κύπρου, η Αμμόχωστος. Η Λεμεσός είναι σχετικά νεώτερη πόλη, αν και στην περιοχή της βρέθηκαν ίχνη που μαρτυρούν ότι την κατοικούσαν από τα αρχαιότατα χρόνια. Κατά τα βυζαντινά χρόνια ήταν έδρα επισκόπου, και αναφέρεται με τις ονομασίες Θεοδοσιάς (ή θεοδοσιανή) και Νέα Πόλις (Νεάπολις), ήταν εκείνη που άκμασε ανάμεσα σε δυο σημαντικές αρχαίες πόλεις, την Αμαθούντα και το Κούριον. Μάλιστα η Αμαθούς απαντάται από τα μεσαιωνικά χρόνια, ως και σήμερα, με την ονομασία Παλαιά Πόλις.Η πόλη της Λεμεσού άρχισε να αναφέρεται στην ιστορία κατά την πρώιμη Βυζαντινή εποχή με το όνομα Νεάπολις. Κατά τη Μεσαιωνική περίοδο η Λεμεσός φιλοξένησε το γάμο του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και της Βερεγγάριας, η οποία αργότε

Όπως και στη προηγούμενη ανάρτηση που έχει σχέση με τον τουριστικό προορισμό της Αγίας Νάπας, έτσι και σ' αυτή την περιοχή του Πρωταρά περίπου ισχύουν τα ίδια. Κι αυτός ο χώρος πριν το 1974 ήταν σχεδόν άγνωστος. Όμως οι ανάγκες της Κυπριακής Δημοκρατίας να καλύψουν το τουριστικό ρεύμα και ιδίως εκείνο από την Μεγάλη Βρετανία την οδήγησαν να την αξιοποιήσουν δημιουργώντας εκεί μεγάλες τουριστικές μονάδες. Σ' αντίθεση με την περιοχή της Αγίας Νάπας ο χώρος αυτός προσφέρεται για ήρεμες καλοκαιρινές διακοπές. Τόσο η περιοχή του Πρωταρά όπως και εκείνη του Παραλιμνίου, η οποία είναι πιο ανατολικά, βρίσκονται στον κόλπο της Αμμοχώστου όπου κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η χρυσή άμμος η οποία υπάρχει στη παραλιακή τους ζώνη. Έτσι πρέπει να σημειώσουμε ότι Πρωταράς και Παραλίμνη έχουν τις καλύτερες παραλίες του νησιού, οι οποίες προτιμούνται από τους τουρίστες... Κείμενο-Φώτο προστατευόμενες: Νίκος Κοντογιώργος 

Πριν από το 1974 αυτή την περιοχή της Κύπρου κανείς δεν την γνώριζε, σχεδόν ούτε οι ίδιοι Κύπριοι. Ήταν ένα άσημο χωριουδάκι, απομονωμένο και στο οποίο ζούσαν κάποιοι ψαράδες. Μετά τα γεγονότα της εισβολής γνώρισε αλματώδη τουριστική άνοδο χάρις των χρυσών αμμουδιών της, οι οποίες είναι η συνέχεια του κόλπου της νεκρής σήμερα πόλης της Αμμοχώστου. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι συγκρίνουν την περιοχή, με τις αντίστοιχες περιοχές της Μυκόνου στο κέντρο της Μεσογείου και της Ισπανικής Ίμπιζας, στα δυτικά αυτής της θαλάσσιας λεκάνης. Πραγματικά στους καλοκαιρινούς μήνες στη Αγία Νάπα συρρέουν πολλοί επισκέπτες και αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι έχει... μια πανευρωπαϊκή αναγνωρισιμότητα. Πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι η περιοχή "κέρδισε" το τουριστικό στοίχημα βασικά χάρις στους ξέφρενους ρυθμούς της διασκέδασης που κάθε βράδυ οργανώνονται κυρίως από τους νέους οι οποίοι έχουν τον πρώτο λόγο σ' αυτή την περιοχή... Κείμενο-φώτο προστατευόμενες: Νίκος Κοντογιώργος

Στην προηγούμενη ανάρτηση σας δώσαμε εικόνες από το κατεχόμενο κομμάτι της Κυπριακής πρωτεύουσας. Σ' αυτή τέσσερις εικόνες από το ελεύθερο τμήμα και ειδικότερα εκείνο που βρίσκεται κοντά στη γραμμή αντιπαράταξης, ή "πράσινη γραμμή", όπως είναι ευρύτερα γνωστή. Στη πρώτη η οποία είναι ακριβώς στο κέντρο της πόλης διακρίνονται τα συρματοπλέγματα οι σημαίες του ψευδοκράτους και στο βάθος η καθολική εκκλησία στην οποία πριν δύο μήνες λειτούργησε ο Πάπας. Η δεύτερη είναι το Δημοτικό θέατρο της διαιρεμένης πρωτεύουσας, ενώ η τρίτη απεικονίζει έναν εμπορικό της δρόμο. Πολλά παλιά αρχοντικά, υπάρχουν ακόμα στη Λευκωσία όπως αυτό της τέταρτης φώτο τα οποία λαμπρύνουν την όλη εικόνα αυτής της πόλης που βρίσκεται γεωγραφικά στο ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής... Η Λευκωσία ήταν γνωστή ως Λήδρα στους αρχαίους χρόνους, η πόλη ήταν η έδρα των φράγκων βασιλέων της Κύπρου από το 1192 . Κατελήφθη από τους Ενετούς το 1489 και τους Τούρκους το 1571 . Από το 1963 και μετά το βόρειο μ

Όπως και η προηγούμενη ανάρτηση έτσι κι  αυτή, είναι αποτέλεσμα παρακλήσεων από φίλους αυτή τη φορά για την Κύπρο. Γνωρίζοντες ότι υπάρχει πολύ υλικό μου ζήτησαν να κάνω σχετικές αναφορές από Κύπρο, ξεκινώντας από τα κατεχόμενα. Έτσι σήμερα θα αναρτήσω τρεις φώτο από την κατεχόμενη Λευκωσία. Η πρώτη είναι από την πλ. Σαραγιού, η δεύτερη είναι σπίτια δίπλα από την λεγόμενη "πράσινη γραμμή" και η τρίτη είναι επίσης από την πλατεία Σαραγιού όπου εικονίζεται το κτίριο του "κυβερνώντος" σήμερα τουρκοκυπριακού κόμματος UBP... Κείμενο-Φώτο προστατευόμενες: Νίκος Κοντογιώργος

Αφού πέρασαν τα δύσκολα βραχοστενώματα του Αράχθου, έφτασαν στη Γέφυρα της Πλάκας και για λίγο σταμάτησαν το κουπί. Παίρνοντας έτσι ανάσες για την συνέχεια η οποία θα είναι και αυτή δύσκολη μέχρι να φτάσουν στη περιοχή της Σκούπας. Το καγιάκ στον Άραχθο είναι πλέον ένα σύνηθες φαινόμενο και κάθε χρόνο (κι όλες τις εποχές), όλο και περισσότεροι λάτρεις αυτού του σπορ, το απολαμβάνουν ιδιαίτερα. Κείμενο-φώτο προστατευόμενη: Νίκος Κοντογιώργος

Αντιγράψαμε από την ιστοσελίδα "π ΑΡΤΑ όλα" το παρακάτω σχόλιο το οποίο αναρτήθηκε την Τετάρτη 18.08.10... Πανηγυρίζουν μέσα (μου μου εεε) αλλά και ιστοσελίδες προβάλλοντας το πανηγυράκι που έστησε ο δήμαρχος Πάνος στο ΙΜΑΡΕΤ. Δεν θα σας θυμίσουμε τη στιγμή που ο δήμαρχος Πάνος επικαλέστηκε το (προσέξατε παρακαλώ) Τούρκικο Υπουργείο να το αναστηλώσει (διότι δεν είναι ισλαμικό τέμενος, αλλά Τουρκικό, κατά τον δήμαρχο). Θα σας πούμε όμως δυο αλήθειες. Αλήθεια Πρώτη: Αρκετά πριν ασχοληθούν συγγραφείς δημόσιοι υπάλληλοι (στον ελεύθερο χρόνο τους;) με το ΙΜΑΡΕΤ, ο δημοσιογράφος Νίκος ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΣ με εμπεριστατωμένα αφιερώματα και ιστορικά στοιχεία μίλαγε για το μνημείο. Ήταν μάλιστα και υποψήφιος τότε για το βραβείο ΙΠΕΚΤΣΙ (τ' άκοσες πολί μοοο;). Αλήθεια Δεύτερη: Ο Νίκος ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΣ δεν βραβεύτηκε ούτε τιμήθηκε από κανέναν ποτέ και οι λόγοι είναι απλοί. α) Το έκανε από την αγάπη για την πατρίδα του εκμεταλλευόμενος την επαγγελματική διαστροφή του. β) Δεν είναι δημό

ΣΧΟΛΙΟ: Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ από την εφημερίδα "Η ΓΝΩΜΗ" της Άρτας της Παρασκευής 27.8.10 Κάποτε σ’ αυτό τον τόπο πρέπει να μάθουμε και να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Είναι για μας τουλάχιστον αδιανόητο -και ίσως να κάνουμε λάθος- από την μια να λέμε ότι (ως παράδειγμα), ο Κώστας Κατέρος που σκοτώθηκε στη Λευκωσία υπερασπίζονταν μαχόμενος το αεροδρόμιο Λευκωσίας στις 22.7.74, ενώ η πραγματικότητα ήταν ότι ο άτυχος καταδρομέας και ήρωας εκείνης της βραδιάς μαζί με τους άλλους συντρόφους του, δυστυχώς δεν κατάφεραν να κατέβουν ποτέ σ’ εκείνο το αεροδρόμιο. Χρειάστηκαν συνεχόμενα αφιερώματα από τον υπογράφοντα σε τούτη την εφημερίδα για να πούμε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους. Έτσι και στην περίπτωση του Τζαμιού Φαϊκ Πασά στο Ιμαρέτ. Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πραγματικότητα ότι αυτό το μνημείο είναι Ισλαμικό. Θα πει κάποιος, ε… καλά και τι έγινε; Έγινε, κατά κάποιο τρόπο θα υποστηρίξουμε εμείς. Γιατί κανείς δεν μπήκε στον κόπο να «ψάξει» και

Τρία αυτοδιοικητικά πρόσωπα. Πάνω ο Νομάρχης Καρδίτσας Φώτης Αλεξάκος. Κάτω κι' από αριστερά ο Δήμαρχος Αργιθέας Καρδίτσας Χρήστος Καναβός και ο Δήμαρχος Αγνάντων Άρτας Χρήστος Χασιάκος. Αυτοί οι τρεις καταγράφηκαν ως τα μόνα Δημόσια πρόσωπα από Καρδίτσα και Άρτα τα οποία στήριξαν ηθικά και υλικά, στην πρώτη φάση, ποικιλοτρόπως την υπόθεση ανακατασκευής της ιστορικής και θρυλικής Γέφυρας Κοράκου. Σίγουρα αυτή η καταγραφή, τους τιμά ιδιαίτερα, γιατί δείχνει ότι στον αυτοδιοικητικό χώρο υπάρχουν ακόμα δημόσιοι παράγοντες που ξεφεύγουν από την όποια σκοπιμότητα, αλλά και την όποια απρόσωπη καθημερινότητα. Είχαν την τόλμη και την λεβεντιά να σταθούν αποφασιστικά δίπλα σ' εκείνους τους απλούς ανθρώπους που ήθελαν να κάνουν τ΄όνειρό τους πραγματικότητα. Στήριξαν κι' αυτοί με όλη την δύναμη της ψυχή τους τον πολιτισμό και τους θρύλους της περιοχής, αλλά κι ένα σοβαρό κομμάτι από την ιστορία γενικά της πατρίδας μας... Σχόλιο-φώτο: Νίκος Κοντογιώργος

Αρκετές αναρτήσεις κάναμε με επώνυμους. Σήμερα σκεφθήκαμε να αναρτήσουμε αυτή την εικόνα γιατί κάπου μέσα μας αισθανθήκαμε αυτή την ανάγκη. Πρόκειται για τον κ. Χρήστο Χρήστου που τον συναντήσαμε πριν λίγες μέρες στο λιοτόπι του, κάπου εκεί στο Ζυγό, καθισμένο κάτω από αυτή την ελιά να παίρνει δροσιά και ανάσες από μια κουραστική αγροτική και πολύ ζεστή ημέρα. Μια ζωή στη βιοπάλη και στο μεροκάματο, με σκαμμένο από τα χρόνια πρόσωπο, αισθάνεται τουλάχιστον υπερήφανος για την προσφορά του στην κοινωνία και την ανιδιοτελή ζωή του. Παρά τις φτώχειες που πέρασε και γενικά τη σκληρή ζωή που του επιφύλαξε η μοίρα του, ο κυρ Χρήστος, έχει πάντα ένα καλό λόγο να πει και σίγουρα θα κεράσει τσίπουρο από τις δικές του ζαμπέλες... Σίγουρα η ανθρωπιά όλων των φτωχών και ταλαιπωρημένων ανθρώπων εκφράζεται κάπως έτσι και το ζητούμενο είναι αν η νεόπλουτη σημερινή κοινωνία μας θα ξαναβρεί έστω και στο ελάχιστο ένα είδος ανθρωπιάς ή καλοσύνης... Σχόλιο-φώτο: Νίκος Κοντογιώργος

Μη την βλέπεται στη φώτο την Βάσω Σκάρα να είναι σ' αυτό το σημείο, όπου είναι το δυτικό μέρος της κατεστραμμένης ακρογέφυρας Κοράκου στον Αχελώο. Προηγούμενα η αθεόφοβη είχε προχωρήσει μέχρι ακριβώς την απόλυτη άκρη με σκοπό να "δει;" καλύτερα...

Έγινε σήμερα με μεγάλη επιτυχία στο χωριό Πηγές της Άρτας, η πρώτη επιστημονική ημερίδα για την αναστήλωση του θρυλικού μονότοξου και μεγαλύτερου γεφυριού των Βαλκανίων, γνωστό ως "Γεφύρι του Κοράκου". Στην ημερίδα που ξεπέρασε τις προσδοκίες των διοργανωτών από πλευράς προσέλευσης πολιτών και επιστημόνων, την παράσταση, αλλά και τις εντυπώσεις, σίγουρα έκλεψαν ο χρυσός Ολυμπιονίκης Δημοσθένης Ταμπάκος και η Βάσω Σκάρα που έχει στο ενεργητικό της 180 συμμετοχές με την Εθνική Ομάδα χ/μ. Η φωτογραφία δείχνει καθαρά αυτή την πραγματικότητα και σημειώνουμε ότι από αριστερά εικονίζεται ο πρώην αρχηγός της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας της ΕΛ.ΑΣ, γνωστός από την εποχή της συλλήψεως της 17Ν, Δημήτρης Γαλήκας, δίπλα του η σύζυγός του, στη συνέχεια ο Διοικητής του Κ.Ε. Υγειονομικού και ακολούθως ο Δικηγόρος της Αθήνας Μενέλαος Παπαδημητρίου από την Αργιθέα Καρδίτσας και εμπνευστής του όλου εγχειρήματος της ανακατασκευής του ιστορικού γεφυριού. Κείμενο-Φώτο: Νίκος Κοντογιώργος

Σιγά -σιγά οι καλοκαιρινοί επισκέπτες των Τζουμερκοχωριών, αρχίζουν να κατεβαίνουν προς τις πόλεις και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Τα σύννεφα ήδη άρχισαν να πυκνώνουν κι' όλα δείχνουν ότι κι' αυτό το καλοκαίρι έχει περάσει. Ο χώρος θα ξαναβρεί τους κανονικούς του ρυθμούς και σίγουρα όλοι θα σκέπτονται το επόμενο και μεθεπόμενο καλοκαίρι... Μια ωραία φωτογραφία από το αμόνι των Αγνάντων. Κείμενο - Φώτο: Νίκος Κοντογιώργος . Η φωτο είναι προστατευόμενη

Ήταν ευτύχημα και ευλογία για την Κύπρο η παρουσία του Τζουμερκιώτη Αρτινού Στρατηγού Ευάγγελου Φλωράκη στην Αρχηγία των Ενόπλων Δυνάμεων του Νησιού της Αφροδίτης. Στις 10 Ιουλίου του 2002 στην περιοχή Κούκλια της Πάφου Κύπρου, όπως όλοι γνωρίζουμε, πέφτει τις πρωϊνές ώρες ένα ελικόπτερο τύπου BELL 206, της Εθνικής Φρουράς του νησιού,από άγνωστες μέχρι σήμερα αιτίες. Στο μοιραίο ελικόπτερο επέβαιναν ο Τζουμερκιώτης Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, ο Διοικητής της Διοίκησης Αεροπορίας/ΓΕΕΦ, Αντιπτέραρχος Στυλιανός Δεμέναγας, ο Επισμηναγός Πάρης Αθανασιάδης, ο Πλωτάρχης Νικόλας Γεωργίου και ο Σμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής. Και οι πέντε επιβαίνοντες άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή, «…την ώρα που εκτελούσαν το καθήκον τους, σφραγίζοντας με τον τραγικό τους θάνατο την ιερή πίστη και το χρέος προς την πατρίδα…» Ο Ευάγγελος Φλωράκης αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος ελλαδίτης αξιωματικός στην Κύπρο. Γεννημένος στο Ρωμανό Αγνάντων το 1943, τελείωσε το Γυμνάσιο Αγνάντ

Στο Νομό Άρτας υπάρχουν ίχνη εγκατάστασης από την παλαιολιθική εποχή και επιβεβαιώνουν την παρουσία ανθρώπινης κατοίκησης από τα πολύ παλιά χρόνια. Υπάρχουν επιβεβαιωμένα ίχνη οικισμού στη θέση της σημερινής Άρτας ήδη από το 9ο αιώνα π.Χ. Τον 8ο αιώνα που οι Κορίνθιοι ξεκινούν τη δημιουργία αποικιών στο Ιόνιο, δημιουργούν και την πρώτη τους εγκατάσταση εκεί που αργότερα άποικοι με αρχηγό τον Γόργο θα ιδρύσουν την Αμβρακία το 625 π.Χ. Η Αμβρακία σε αντίθεση με την άλλα μεγάλη αποικία των Κορινθίων στην περιοχή, την Κέρκυρα, θα μείνει πιστή στο μητροπολιτικό κέντρο. Στους Περσικούς Πολέμους η Αμβρακία λαμβάνει μέρος σε δύο σημαντικές συγκρούσεις που λήγουν με νίκη των Ελλήνων: στη ναυμαχία της Σαλαμίνας με επτά πλοία και στην μάχη των Πλαταιών με 500 οπλίτες. Στα χρόνια που ακολουθούν η Αμβρα

Η πόλη της Πρέβεζας είναι κτισμένη στο δυτικό άκρο μιας διπλής χερσονήσου, αποτελεί ένα ενιαίο οικοσύστημα με όλη τη χερσόνησο. Τα κυριότερα στοιχεία του οικοσυστήματος είναι ο Αμβρακικός κόλπος, η μεγαλύτερη κλειστή θάλασσα στην Ελλάδα με έκταση 500 τ. χλμ ., η λίμνη Πωγωνίτσα στη χερσόνησο του Αγ. Θωμά και οι λιμνοθάλασσες Μάζωμα και Βαθύ που χρησιμοποιούνται ως ιχθυοτροφεία (ιβάρια). Η ζωή της Πρέβεζας ήταν πάντα στενά δεμένη με την λειτουργία του λιμανιού της και με την θέσ η της στην είσοδο του Αμβρακικού κόλπου. Επίσης η Πρέβεζα βρίσκεται στην δυτική πλευρά της χώρας, πάνω στη στενή είσοδο του Αμβρακικού κόλπου, απέναντι από το Άκτιο. Εκεί το 31π.χ έγινε μία από τις συγκλονιστικότερες ναυμαχίες του αρχαίου κόσμου, που έκρινε την εξουσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ,ανάμεσα στον Οκτάβιο, τον μετέπειτα Αύγουστο Καίσαρα, και τον Αντώνιο. Σε ανάμνηση της νίκης του, ο Οκτάβιος δημιούργησε μία καινούργια λαμπρή πόλη, τη Νικόπολη, που άνθισε στους επόμενους αιώνες και ξε