Τον Τζουµερκιώτη που τίµησε και έκλαψε η Κύπρος
Ήταν ευτύχημα και ευλογία για την Κύπρο η παρουσία του Τζουμερκιώτη Αρτινού Στρατηγού Ευάγγελου Φλωράκη στην Αρχηγία των Ενόπλων Δυνάμεων του Νησιού της Αφροδίτης.Στις 10 Ιουλίου του 2002 στην περιοχή Κούκλια της Πάφου Κύπρου, όπως όλοι γνωρίζουμε,
Ο Ευάγγελος Φλωράκης αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος ελλαδίτης αξιωματικός στην Κύπρο.
Γεννημένος στο Ρωμανό Αγνάντων το 1943, τελείωσε το Γυμνάσιο Αγνάντων, και μετά μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων το 1962. Ήταν περήφανος για την τζουμερκιώτικη καταγωγή του και πάντα αναφέρονταν σ’ αυτήν. Πάντα το μυαλό του ήταν στα Τζουμέρκα. Στο σημείο αυτό καταγράφουμε από μια συνέντευξη, τη πρώτη και μοναδική που είχε δώσει στο σπίτι του στον δημοσιογράφο Θανάση Φωτίου, για τις ανθρώπινες στιγμές του:
«…O Στρατηγός σηκώνεται, διαλέγει ένα cd με ηπειρώτικη μουσική και το βάζει ν'ακούσουμε. Bλέπουμε τα υπόλοιπα cds. Ξεχωρίζω ένα της Mαρίας Kάλλας, δυο-τρία τζαζ, ένα του Έλβις κι ένα του Σφακιανάκη... Tο καθένα έχει την ώρα του, λέει. Kι ενώ το cd συνεχίζει να παίζει, μεταφερόμαστε προς τη μικρή βιβλιοθήκη του γραφείου του…» Προηγούμενα ρωτήθηκε τη μουσική του αρέσει και απάντησε ότι «ακούει διάφορα είδη, αναλόγως της ώρας. Eκείνη, βεβαίως που μου αρέσει πολύ είναι η ηπειρώτικη.
πέφτει τις πρωϊνές ώρες ένα ελικόπτερο τύπου BELL 206, της Εθνικής Φρουράς του νησιού,από άγνωστες μέχρι σήμερα αιτίες. Στο μοιραίο ελικόπτερο επέβαιναν ο Τζουμερκιώτης Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, ο Διοικητής της Διοίκησης Αεροπορίας/ΓΕΕΦ, Αντιπτέραρχος Στυλιανός Δεμέναγας, ο Επισμηναγός Πάρης Αθανασιάδης, ο Πλωτάρχης Νικόλας Γεωργίου και ο Σμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής. Και οι πέντε επιβαίνοντες άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή, «…την ώρα που εκτελούσαν το καθήκον τους, σφραγίζοντας με τον τραγικό τους θάνατο την ιερή πίστη και το χρέος προς την πατρίδα…»
Ο Ευάγγελος Φλωράκης αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος ελλαδίτης αξιωματικός στην Κύπρο.
Γεννημένος στο Ρωμανό Αγνάντων το 1943, τελείωσε το Γυμνάσιο Αγνάντων, και μετά μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων το 1962. Ήταν περήφανος για την τζουμερκιώτικη καταγωγή του και πάντα αναφέρονταν σ’ αυτήν. Πάντα το μυαλό του ήταν στα Τζουμέρκα. Στο σημείο αυτό καταγράφουμε από μια συνέντευξη, τη πρώτη και μοναδική που είχε δώσει στο σπίτι του στον δημοσιογράφο Θανάση Φωτίου, για τις ανθρώπινες στιγμές του:
«…O Στρατηγός σηκώνεται, διαλέγει ένα cd με ηπειρώτικη μουσική και το βάζει ν'ακούσουμε. Bλέπουμε τα υπόλοιπα cds. Ξεχωρίζω ένα της Mαρίας Kάλλας, δυο-τρία τζαζ, ένα του Έλβις κι ένα του Σφακιανάκη... Tο καθένα έχει την ώρα του, λέει. Kι ενώ το cd συνεχίζει να παίζει, μεταφερόμαστε προς τη μικρή βιβλιοθήκη του γραφείου του…» Προηγούμενα ρωτήθηκε τη μουσική του αρέσει και απάντησε ότι «ακούει διάφορα είδη, αναλόγως της ώρας. Eκείνη, βεβαίως που μου αρέσει πολύ είναι η ηπειρώτικη.
H γνήσια ηπειρώτικη μουσική κι όχι η μπασταρδεμένη. Aπό γνήσιους οργανοπαίκτες. Γιατί, δυστυχώς, οι έντεχνοι το έχουν κατακρεουργήσει το δημοτικό τραγούδι...» Ολόκληρη η συνέντευξη του Στρατηγού είναι και σήμερα στην ιστοσελίδα skopies.net, η οποία αποτέλεσε το πρωτογενές υλικό ώστε να διαμορφώσουμε το αφιέρωμα.που δημοσιεύθηκε στο 2ο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Η ΓΝΩΜΗ" της Άρτας.
Απόσπασμα εισαγωγικό από το δισέλιδο αφιέρωμα του ΝΙΚΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ που δημοσιεύθηκε στις 11 Μαρτίου 2010
Υ.Γ. Η φωτογραφία του ανδριάντα του στρατηγού που βρίσκεται στο κέντρο της Λευκωσίας είναι προστατευόμενη. Με κλικ πάνω στη φωτο θα την δείτε στο φυσικό της μέγεθος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου