Τζουμερκοχώρια: Ένας ορεινός παράδεισος...!!!

ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ 'Αποψη - Φώτο προστατευόμενη

Πολλοί ήταν εκείνοι που επικοινώνησαν μαζί μας με αφορμή το άρθρο " το νόημα της κάλπης της επόμενης Κυριακής..." και γενικά συμφώνησαν, αλλά ορισμένοι από αυτούς ζήτησαν κατά κάποιο τρόπο διευκρινίσεις σ΄ότι έχει σχέση με την αναπτυξιακή πορεία των  Τζουμέρκων στα επόμενα χρόνια.



Μάλιστα μερικοί από τους αναγνώστες μας, υποστηρίζουν ότι "δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένας ενιαίος αναπτυξιακός προγραμματισμός, την στιγμή που κάθε περιοχή έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες".

Φυσικό είναι. Άλλωστε και το κείμενο άφηνε να εννοηθεί για έναν γενικό ενιαίο προγραμματισμό. Και χρησιμοποιήσαμε το παράδειγμα των "Κυκλάδων στις αρχές της δεκαετίας του '60"....

Τότε που ΟΥΤΕ στην Ελλάδα δεν γνώριζαν που είναι τα Κυκλαδονήσια. Έτσι και τα Τζουμερκοχώρια πρέπει τουλάχιστον να "ενωθούν", ώστε ο ξένος, ο επισκέπτης που θα έρχεται στην περιοχή, να μπορεί άνετα να τα γυρίζει και να τα γνωρίζει...

Τα Τζουμερκοχώρια της Άρτας, Ιωαννίνων και Τρικάλων, ως πρώτο βήμα πρέπει οδικά και με σύγχρονους τρόπους να ενωθούν. Να υπάρχουν δηλαδή οι προσβάσεις εκείνες που άνετα κάποιος θα μπορεί να μετακινείται από το ένα χωριό στο άλλο. Από εκεί και πέρα όλα τα άλλα σιγά-σιγά θα έρθουν...


Οι άλλες ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής και του κάθε χωριού, για την όποια τουριστική -ήπιας μορφής- ανάπτυξη, είναι θέμα των τοπικών Δήμων και γιατί όχι των ανθρώπων που θέλουν να επενδύσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση.


Το ευχάριστο είναι ότι τα Τζουμερκοχώρια της γεωγραφικής ενότητας Ηπείρου, έχουν πλέον ενιαία διοικητική Περιφέρεια και ως εκ τούτου δεν είναι δύσκολη... η όποια ενιαία απόφαση και πέρα από τους δρόμους...!!

Τα Τζουμερκοχώρια όπως και να το δει κανείς είναι ένας ορεινός παράδεισος. «...Γιατί δεν είναι μοναχά η μεγαλοπρέπεια του τοπίου ή ο απόηχος της ιστορίας του που σε καλούν κοντά τους, είναι και η φρεσκάδα των ανθρώπων που με την ανεπιτήδευτη συμπεριφορά τους σταλάζουν στην ψυχή σου μηνύματα καλοσύνης..." όπως γράφει στο βιβλίο του ο Στέφανος Φίλος...

Νίκος Κοντογιώργος