Ιερά λείψανα του Μέγα Βασιλείου στις Πηγές Άρτας

Με αφορμή την μεγάλη εορτή της χριστιανοσύνης την ημέρα της Παναγίας στις 15 Αυγούστου 2019 και από ώρες 07.00 -13.00 στις Πηγές Άρτας Ιστορική έδρα του δήμου Γ. Καραϊσκάκη και στον Ιερό ναό της Γεννέσεως της Θεοτόκου θα εκτεθούν για προσκύνημα τα Ιερά λείψανα του Μέγα Βασιλείου (Αγίου Βασιλείου). 




Αυτά θα μεταφερθούν στις Πηγές μετά από ενέργειες και φροντίδα του Ιερέα του ναού Παπαγιώργη Φώτου που θα τα παραλάβει από την Ιερά Μητρόπολη Άρτας.

Τα Λείψανα του Μέγα Βασιλείου ενός εκ των Τριών ιεραρχών της εκκλησίας μας και Επισκόπου Καπαδοκίας, βρίσκονται στην Ιερά Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Η Αγία κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου όρους και είναι αφιέρωμα πρός Αυτήν του βυζαντινού αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά

Στο χωριό μας ο Άγιος Βασίλειοις τιμάται ιδιαίτερα αφού φέρει τα όνομά του ο παραποτάμιος οικισμός των Πηγών Άγιος Βασίλειος όπου υπήρχε και ο ναός του Αγίου Βασιλείου που καταστράφηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1930 από μεγάλη πλημμύρα του Αχελώου.

Ερείπια του υπάρχουν θαμμένα στην μέση της κοίτης του ποταμού. Η υποδοχή των Λειψάνων με συνοδεία Αγιορειτών μοναχών θα γίνει στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού την Τετάρτη 14 Αυγούστου 2018 και ώρα 19.00.

 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας

 Εξέχουσα προσωπικότητα της Χριστιανικής Εκκλησίας, ο Βασίλειος υπήρξε σπουδαίος ιεράρχης και κορυφαίος θεολόγος, γι’ αυτό και ανακηρύχτηκε Άγιος και Μέγας. Είναι ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας κι ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. Η μνήμη του εορτάζεται την 1η Ιανουαρίου από τους Ορθοδόξους (14 Ιανουαρίου απ’ όσους ακολουθούν το Ιουλιανό Ημερολόγιο) και στις 2 Ιανουαρίου από τους Καθολικούς.

Η μνήμη του συνεορτάζεται στις 30 Ιανουαρίου, κατά την εορτή των Τριών Ιεραρχών, μαζί με τους δύο άλλους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Ο Μέγας Βασίλειος υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας, με καθοριστική συνεισφορά στη διατύπωση του δόγματος της Αγίας Τριάδας, ενώ συνέταξε και Θεία Λειτουργία («Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου»). Τα έργα του διακρίνονται σε δογματικά, αντιαιρετικά, ασκητικά, πρακτικά, ομιλίες και επιστολές.

Γεννήθηκε το 330 στη Νεοκαισάρεια του Πόντου και ήταν γιος του Ποντίου ρήτορα (δικηγόρου της εποχής) Βασιλείου και της Εμμέλειας, η μνήμη της οποίας τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μαζί με του υιού της.

Στην οικογένεια εκτός από το Βασίλειο υπήρχαν άλλα οκτώ ή εννέα παιδιά. Μεταξύ αυτών, ο Γρηγόριος, ο μετέπειτα σπουδαίος θεολόγος, γνωστός ως Γρηγόριος Νύσσης. Η γιαγιά του Μακρίνα ήταν κόρη χριστιανού μάρτυρα και μαζί με τη μητέρα του Εμμέλεια έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χριστιανικού χαρακτήρα του Βασιλείου.

Μετά τα εγκύκλια μαθήματα που πήρε στην πατρίδα του, ο Βασίλειος στάλθηκε στο Βυζάντιο για ευρύτερες σπουδές. Το 351 πήγε στην Αθήνα, όπου ανθούσαν ακόμη τα γράμματα και οι τέχνες. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική, φυσική κ.ά.

Στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον Ιουλιανό, μετέπειτα αυτοκράτορα του Βυζαντίου και αργότερα μεγάλο πολέμιο του Χριστιανισμού, και τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, με τον οποίο τον συνέδεσε μία ιερή και ισόβια φιλία. Μετά τις σπουδές του στην Αθήνα επέστρεψε το 351 στην Καισάρεια, όπου άσκησε το επάγγελμα του ρήτορα, όπως και ο πατέρας του..

 Ο λαός της Καισαρείας ζήτησε να τον διαδεχθεί ο Βασίλειος και μετά την εκλογή του αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Καισάρεια. Παρέμεινε για εννέα χρόνια επίσκοπος Καισαρείας και άφησε σπουδαίο έργο, που αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για τις επόμενες γενιές.

 Ίδρυσε μία σειρά από φιλανθρωπικά ιδρύματα, που έγιναν γνωστά ως «Βασιλειάδα», η οργάνωση των οποίων για την περίθαλψη των φτωχών και των ασθενών αποτέλεσε υπόδειγμα πνευματικής προσφοράς και κοινωνικής δράσης. Ο Βασίλειος ήταν αλύγιστη ψυχή μπροστά σε κάθε είδους κοσμική εξουσία.

Κάποτε, ο αυτοκράτορας Ουάλης, που υποστήριζε τους Αρειανούς, του έστειλε τον επίτροπό του Μόδεστο. Ο αυτοκρατορικός απεσταλμένος τον φοβέρισε με δήμευση της περιουσίας του, εξορία και μαρτυρικό θάνατο.

Ατάραχος, ο Βασίλειος απάντησε: – «Λίγα τριμμένα ρούχα και κάμποσα βιβλία αποτελούν όλη μου την περιουσία· επομένως δεν φοβάμαι τη δήμευση. Την εξορία δεν τη λογαριάζω, γιατί σ’ αυτόν τον κόσμο είμαι παρεπίδημος. Ούτε τα μαρτύρια φοβούμαι, γιατί τον θάνατο θεωρώ ως ευεργέτη, επειδή θα με οδηγήσει πιο γρήγορα στον Θεό.» – «Κανένας άλλος επίσκοπος δεν μου μίλησε έτσι», είπε θυμωμένος ο Μόδεστος. – «Δεν θα μίλησες ποτέ με πραγματικό επίσκοπο», του ανταπάντησε ο Βασίλειος.

Σε όλη τη σύντομη ζωή του αγωνίστηκε για την ενότητα της Χριστιανικής Εκκλησίας, που μαστιζόταν στην εποχή του από θεολογικές έριδες σχετικά τις δοξασίες του Αρείου.

Πέθανε την 1η Ιανουαρίου του 379 σε ηλικία 49 ετών και τάφηκε με μεγάλες τιμές. Η ορθόδοξη παράδοση συνδέει το έθιμο της βασιλόπιτας με τον Μέγα Βασίλειο.