Η Κόπραινα των 19 χιλιομέτρων από την Άρτα αλλάζει ...

Αλιευτικό Καταφύγιο θα αποκτήσει η μαγευτική Κόπραινα 

Η Κόπραινα Άρτας με το ιστορικό λιμάνι της, ανήκει στον δήμο Νικολάου Σκουφά και απέχει 19 χιλιόμετρα από την πόλη της Άρτας. (ΔΕΙΤΕ το ΒΙΝΤΕΟ με τις ΕΡΓΑΣΙΕΣ)



 Το γραφικό λιμανάκι του Αμβρακικού, εκεί όπου πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα των δύο σειρών του Ντίνου Δημόπουλου ( τα Δελφινάκια του Αμβρακικού και ο Βάλτος), θα αποκτήσει αλιευτικό καταφύγιο όπου θα φιλοξενούνται τα σκάφη των ψαράδων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

Το έργο έχει δημοπρατηθεί  και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων κατασκευή προσήνεμου μόλου μήκους 1.700 μέτρων, κατασκευή υπήνεμου μόλου 120 μέτρων, κατασκευή παραλιακού μετώπου συνολικού μετώπου 60 μέτρων, τοποθέτηση πλωτού προβλήτα, έργα χερσαίας ζώνης , ηλεκτροφωτισμούς κρηπιδωμάτων και μόλων αλλά και εγκαταστάσεις περισυλλογής καταλοίπων.

 Η Κόπραινα ή Αλυκή όπως είναι η νεώτερη ονομασία της βρίσκεται στα σύνορα της Άρτας με την Αιτωλοκαρνανία και αποτελούσε ένα λιμάνι με σημαντική εμπορική κίνηση από τη Βυζαντινή εποχή και καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα. Μέχρι το 1940, το λιμάνι έσφυζε από οικονομική και εμπορική κίνηση.

Μετά όμως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το λιμάνι εγκαταλείφθηκε εντελώς λόγω του μεγαλύτερου λιμανιού της Πρέβεζας που βρίσκεται πιο κοντά στο Ιόνιο πέλαγος και απορρόφησε όλη την κίνηση. 

Η Κόπραινα αποτελεί εξάλλου έναν πανέμορφο τόπο στον οποίο ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει .Ο παλιός πέτρινος φάρος, οι παλιές ράγες του σιδηρόδρομου και τα παλιά κτίρια συνθέτουν μια από τις ομορφότερες γωνιές του Αμβρακικού Κόλπου.

 Πρόκειται για μια γλωσσόμορφη έκταση ξηράς μήκους 2 χιλιομέτρων και πλάτους 100 μέτρων, στα ανατολικά των εκβολών του ποταμού Βωβού στον Αμβρακικό κόλπο, κοντά στα νοτιότερα σύνορα της Άρτας με την Αιτωλοακαρνανία, που εντυπωσιάζει με το ιστορικό παρελθόν της και το μαγευτικό φυσικό περιβάλλον που δημιουργεί ο Αμβρακικός.

 Άξιο αναφοράς είναι ότι μέχρι και τον Β' Βαλκανικό πόλεμο, το λιμάνι της Κόπραινας ήταν το μοναδικό της τότε δυτικής Ελλάδας. Η πρώτη αναφορά για το λιμάνι της Κόπραινας υπάρχει το 1304, κατά τη Βυζαντινή εποχή, αλλά το λιμάνι άρχισε ν’ αποκτάει κομβική σημασία το 1881, ύστερα από την απελευθέρωση της Άρτας από τους Τούρκους.

 Από το 1904 ως το 1907 χτίστηκαν τα πέτρινα κτίρια που αποτέλεσαν το συγκρότημα του Τελωνείου και οι αποθήκες και παράλληλα λειτούργησε ο φάρος ύψους 9 μέτρων, χτισμένος με πέτρες και ξύλα σε μια στενή λωρίδα ξηράς, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τις παλιές εγκαταστάσεις του λιμανιού, με το σπίτι του φαροφύλακα δίπλα του, ενώ αργότερα λειτούργησε και αστυνομικός σταθμός.

Τότε αρχίζει η περίοδος της μεγάλης ακμής του λιμανιού, με αχθοφόρους να μεταφέρουν πάνω σε ράγες τα φορτία αλατιού από την αλυκή της Κόπραινας, καθώς και άλλα εμπορεύματα και να τα φορτώνουν στις βάρκες και τις μαούνες του λιμανιού, οι οποίες με τη σειρά τους μετέφεραν εμπορεύματα και επιβάτες στα πλοία, που είχαν αγκυροβολήσει 500 μέτρα μακριά από την αποβάθρα, λόγω των αβαθών νερών του λιμανιού της Κόπραινας.