Πηγές / Σέλτσο: Τιμήθηκαν και φέτος οι 1400 Σουλιώτες

Oλοκληρώθηκαν χθες με επιτυχία οι εκδηλώσεις που πραγματοποίησε ο Δήμος Γεωργίου Καραϊσκάκη, από την θυσία των Σουλιωτών στο Σέλτσο Πηγών στην Κοιλάδα του Αχελώου. (ΦΩΤΟ)

 Φέτος συμπληρώνονται  214 χρόνια από  αυτά τα γεγονότα του Απριλίου του 1804, όταν συντελέστηκε  το Ολοκαύτωμα  των  1400 περίπου Σουλιωτών και Ραδοβιζινών,  στο Σέλτσο της Βρεστενίτσας – σημερινές Πηγές Άρτας, ιστορική έδρα του Δήμου Γ. Καραισκάκη.

Στο χώρο της θυσίας τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων. Παρόντες ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλέκος Καχριμάνης, ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας κ. Βασίλης Ψαθάς, ο Βουλευτής Άρτας κ. Γεώργιος Στύλιος, ο Δήμαρχος Γεωργίου Καραισκάκη κ. Περικλής Μίγδος, κ.α επίσημοι.

Πλήθος κόσμου προσήλθε για να προσκυνήσει στο Μοναστήρι της Κοιμήσεως, αλλά και να αποδώσει ελάχιστο φόρο τιμής στους Σουλιώτες που μαρτύρησαν.

Ιδιαίτερο χρώμα έδωσαν τα χορευτικά τμήματα, το χορευτικό τμήμα του Δήμου της Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου και το αντίστοιχο του Συλλόγου Γρεβιωτών του Δήμου Γεωργίου Καραϊσκάκη, σε ιδιαίτερα συγκινησιακή ατμόσφαιρα έκλεισαν τις εκδηλώσεις " Σέλτσο 2018 "με τις παραδοσιακές φορεσιές τους, που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις.

 Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την ιστορική έρευνα το κτηριακό συγκρότημα της Μονής αρχικά κτίστηκε τον 10ο αιώνα και καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό στις αρχές του 15ου, για να ανεγερθεί εκ νέου το 1697.  Σήμερα σώζεται το καθολικό της Μονής, που είναι λιθόκτιστο, Αθωνικού τύπου.

Το εσωτερικό του ναού έχει εξαιρετικές αγιογραφίες και τοιχογραφίες, ενώ αποτελεί το μοναδικό ενυπόγραφο έργο του ιερέα Νικόλαου από την Άρτα . 

Εντυπωσιακό είναι και ξυλόγλυπτο τέμπλο με το χρυσό επίχρισμα, τις σημαντικές εικόνες, το φυτικό και ζωικό διάκοσμο σε φόντο κυανέρυθρο. Η Ιερά Μονή Σέλτσου όπως και η Μονή Μεγαλόχαρης, περιλαμβάνονται στο έργο που ολοκλήρωσε η Περιφέρεια Ηπείρου, «Δράσεις προβολής των αρχαιολογικών, ιστορικών και βυζαντινών μνημείων της Περιφέρειας Ηπείρου».

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΛΤΣΟ

Όταν με την συνθήκη της 12ης Δεκεμβρίου του 1803, το Σούλι παραδόθηκε στον Αλή Πασά, οι Σουλιώτες άρχισαν να εγκαταλείπουν τον τόπο τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους. Με αρχηγούς τους  Κίτσο και Νότη Μπότσαρη, τα Χριστούγεννα του 1803, 1.148 Σουλιώτες έφτασαν στην Μονή του Σέλτσου, η οποία λόγω της τοποθεσίας αποτελούσε ένα φυσικό οχυρό. 

Είκοσι ημέρες αργότερα, στις 12 Ιανουαρίου του 1804, άρχισε η στενή πολιορκία τους από 8000 στρατιώτες του Αλή Πασά. Με σοβαρές απώλειες στο εχθρικό στράτευμα, οι Σουλιώτες κατάφεραν να τους αποκρούσουν.  Όλο το χειμώνα έμειναν αποκλεισμένοι στο Σέλτσο, με λιγοστά τρόφιμα και πολεμοφόδια, που τους προμήθευαν κρυφά οι κάτοικοι των γύρω περιοχών του Λιάσκοβου και της Βρεστένιτσας.

 Στις 20 Απριλίου, έπειτα από τετράμηνη πολιορκία, οι Τούρκοι αφού εξουδετέρωσαν την αντίσταση στα φυλάκια, μπήκαν στο Μοναστήρι. Άλλοι σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ 250 γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χεριά των εχθρών, έστησαν ένα νέο μεγαλύτερο Ζάλογγο. Ο Νότης Μπότσαρης αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, ενώ ο Κίτσος μαζί με τον 13χρονο Μάρκο και 10 Σουλιώτες γλίτωσαν τη σφαγή, μέσα σε μια σπηλιά.