Κορόμηλα - Ένα φρούτο με αντιγηραντικές χάρες

Τα κορόμηλα βρίσκονται πολύ ψηλά στη λίστα των αντιοξειδωτικών τροφών και εκτός των άλλων προστατεύουν την καλή λειτουργία το εγκεφάλου, της καρδιάς, του νευρικού συστήματος και των ματιών, ενώ δρουν κατά της υπερτροφίας του προστάτη.



Η Κορομηλιά (Prunus) είναι αγγειόσπερμο, ανήκει στο γένος Προύμνη (Prunus), στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Είναι γνωστή και με την ονομασία τζανεριά και τζαρνικιά. Η καταγωγή της είναι από τις Μεσογειακές περιοχές όπου τις καλλιεργούσαν πριν 2000 χρόνια. Σήμερα βρίσκεται και καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας.

Το δέντρο ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Αναφέρεται μάλιστα από το Θεόφραστο ως σποδιά ή προύμνη. Σήμερα είναι γνωστό με τα ονόματα κορομηλιά, ερικιά ή ρικιά και τζανεριά.

Φυλλοβόλο δέντρο, μέτριας ανάπτυξης, με τελικό ύψος 2, 50m. Τα φύλλα είναι μεγάλα οδοντωτά, ωοειδή που εναλλάσσονται με ανοιχτοπράσινο  χρώμα. Ανθίζει την Άνοιξη, με άνθη λευκά έως λευκορόδινα, σχηματίζουν ταξιανθίες και μοιάζουν με αυτά της βερικοκιάς και της αμυγδαλιάς. Ενώ τα κλαδιά της όταν είναι τρυφερά και τριχωτά.

Καρποφορεί αρχές Καλοκαιριού. Ο καρπός της κορομηλιάς είναι το κορόμηλο. Οι καρποί του ανάλογα με την ποικιλία έχουν χρώμα κιτρινωπό, ρόδινο ή σκούρο μώβ.

Ποικιλίες

•    Μηλοφόρος (maliformis) γνωστή κοινά με τις ονομασίες μιραμπέλα.
•    Κηρώδης (ρεγκλότες, var. cereola)

Το πιο γλυκό από όλα τα είδη έχει χρυσαφένιο χρώμα και καλλιεργείται στη Γαλλία. Αποκαλείται mirabelle (μιράμπελο) και γίνεται φρουτένια λιχουδιά (μαρμελάδα, κομπόστα, λικέρ, τάρτα).

Ένα είδος κορομηλιάς είναι και η μπουρνελιά που βγάζει τους πιο νόστιμους, αρωματικούς και μεγαλύτερους σε μέγεθος καρπούς τις μπουρνέλες

Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με εμβολιασμό, αλλά και με σπορά. Αποδίδει καρπούς πολύ νωρίς, μόλις από τον τρίτο χρόνο της ζωής της. Εάν κοπούν οι παραφυάδες τότε ευνοείται η γρήγορη ανάπτυξη του φυτού αλλά εξασθενίζει κιόλας και είναι επικίνδυνο να ξεραθεί.

Δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικό φυτό και γενικά είναι σκληραγωγημένο. Είναι ανθεκτική στο ψύχος, ακόμα και στους ανοιξιάτικους παγετούς. Οι ρίζες της είναι επιπόλαιες και έτσι μπορεί να φυτευτεί και σε ρηχά εδάφη, ακόμα και σε γλάστρες. Ο κορμός της βγάζει όταν τραυματιστεί μία κολλώδη ουσία σαν ρετσίνι, χρώματος κίτρινου ή πορτοκαλιού το οποίο προσελκύει πολλά έντομα.
Προτιμά τη μοναξιά και όχι τις συστοιχίες δέντρων

Ασθένειες

Η κορομηλιά προσβάλλεται από τις ίδιες ασθένειες με την αμυγδαλιά και την κερασιά . Επιπρόσθετα, εχθροί της είναι τα υμενόπτερα έντομα Οπλοκάμπη η μικρά (Hoplocampa minuta) και Οπλοκάμπη η κίτρινη (Hoplocampa flava) και μύκητες του γένους εξώασκος (Exoascus).



Οφέλη

Η ανθεκτική κορομηλιά ανήκει στην ίδια βοτανική υποοικογένεια με τη βερικοκιά, τη δαμασκηνιά και τη ροδακινιά και μπορεί να φυτευτεί ακόμα και σε γλάστρα. Οι καρποί των συγκεκριμένων οπορωφόρων έχουν όμοιες θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες:

 Θεωρούνται αποτοξινωτικές και αντιγηραντικές τροφές και ξεχωρίζουν για τις μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Α και C που περιέχουν, όπως επίσης για την ευεργετική δράση τους κατά της αρθρίτιδας και άλλων εκφυλιστικών παθήσεων. Επιπλέον οι άφθονες φυτικές ίνες τους ξορκίζουν τη δυσκοιλιότητα (πίνοντας παράλληλα άφθονο νερό). Κοινό συστατικό τους είναι και το νικοτινικό οξύ (αλλιώς νιασίνη ή Β3), μια βιταμίνη που βοηθά στην απελευθέρωση ενέργειας από την τροφή.

Τα κορόμηλα βρίσκονται πολύ ψηλά στη λίστα των αντιοξειδωτικών τροφών και εκτός των άλλων προστατεύουν την καλή λειτουργία το εγκεφάλου, της καρδιάς, του νευρικού συστήματος και των ματιών, ενώ δρουν κατά της υπερτροφίας του προστάτη.

Για την Ιστορία

Έμβλημα της Λορένης

Ανάμεσα σε όλα τα είδη του κορόμηλου ξεχωρίζουν τα μιράμπελα. Είναι σκούρα κίτρινα, πολύ γλυκά και ίσως τα πιο ονομαστά διεθνώς (με τίτλο Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης). Προέρχονται από τη γαλλική περιοχή της Λορένης, που παράγει περίπου το 70% της ετήσιας παγκόσμιας παραγωγής του φρούτου.

Προς τιμή τους κάθε Αύγουστο διοργανώνεται στις πόλεις και τα χωριά της περιοχής η γιορτή τους, όπου μαρμελάδες, τάρτες, λικέρ, σιροπιαστά και φρέσκα φρούτα πάνε και έρχονται ανάμεσα σε παρελάσεις με άρματα, συναυλίες και πυροτεχνήματα, με αποκορύφωμα την τελετή στέψης της βασίλισσας του κορόμηλου στο Metz.
 
Ο μύθος του χρυσού μιράμπελου
 
Όπως αναφέρει ένας γαλλικός θρύλος, το όνομα mirabelle δόθηκε στο φρούτο προς τιμήν της όμορφης, καλόψυχης πριγκίπισσας Μίρα, η οποία ζούσε σε ένα όμορφο κάστρο. Όταν κάποια ημέρα πρόσφερε γενναιόδωρη φιλοξενία σε μια άγνωστη ηλικιωμένη γυναίκα (η οποία ήταν στην πραγματικότητα νεράιδα), εκείνη μετέτρεψε με το μαγικό ραβδί της όλα τα στείρα δέντρα που περιέβαλλαν το κάστρο σε πλούσια οπορωφόρα δέντρα με κατάλευκα λουλούδια και ολόγλυκους, χρυσούς καρπούς.

Η νεράιδα δεν παρέλειψε να βαφτίσει το φρούτο «όμορφη Μίρα» (mirabelle) από το όνομα της πριγκίπισσας και τη γαλλική λέξη belle, που σημαίνει όμορφη. Όμως αυτός ο μύθος δεν είναι ο μοναδικός. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η προσευχή που έκανε κάποτε ο δούκας Ferry του Nancy γονατιστός μπροστά στην εικόνα του πολιούχου Αγίου Νικολάου για να σωθεί η πόλη του από τον πόλεμο, την πείνα και την πανούκλα απέδωσε στην κυριολεξία… καρπούς.

Ο Άγιος έδωσε την ευλογία του και ένα μικρό δέντρο με φρούτα χρυσά (σαν τον θρόνο του Θεού) φύτρωσε παντού στο έδαφος της Λορένης θρέφοντας τον λαό και θεραπεύοντάς τον από την πανούκλα.

Στην κουζίνα

Η ευφάνταστη κρητική κουζίνα χρησιμοποιεί τα κορόμηλα με πρωτοτυπία. Για παράδειγμα, τα παντρεύει με ντόπια χόρτα και χλωρά αμύγδαλα (τσάγαλα) σε ένα φαγητό που μαγειρεύεται γιαχνί στη στιγμή και πανεύκολα.

Στη Θράκη πάλι οι παλιές νοικοκυρές έφτιαχναν κομπόστα με αχλάδια και κορόμηλα μαζί, καθώς και κολοκυθόσουπα με κορόμηλα, χυλωμένη με λίγο αλεύρι διαλυμένο σε νερό. Στο Άγιο Όρος οι μοναχοί μαγειρεύουν ντολμαδάκια γιαλαντζί με άγουρα κορόμηλα.

Η ομάδα του Gardenmagazine

gardenmagazine.gr