Αβεβαιότητα γύρω από το ελληνικό πρόγραμμα

Η πρώτη έκθεση της τρόικας που δεν έχει γραφτεί από την κλασική ομάδα, διέρρευσε χθες στον τύπο. 

Το “προσχέδιο” της DGECFIN καταγράφει τις αποφάσεις του τελευταίου eurogroup σε μεγάλη λεπτομέρεια και στην παρούσα μορφή της τελεί υπό την αίρεση της επιτυχίας της επαναγοράς του χρέους.


Το περίφημο κομμάτι της βιωσιμότητας του χρέους στο προσχέδιο βρίσκεται μέσα σε αγκύλες, καθώς για να ισχύσουν τα στοιχεία και οι προβλέψεις - που αποφασίστηκαν και δεν υπολογίστηκαν απλώς - πρέπει να συντρέχουν μια σειρά από συνθήκες. 

Για παράδειγμα η Ελλάδα θα πρέπει να καταφέρει να επαναγοράσει την αξία χρέους 24 δις ευρώ, να έχει μια αρκετά υψηλή αλλά απροσδιόριστη ανάπτυξη, να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα και να εκτελέσουν οι εταίροι τις αποφάσεις τους για μείωση του ελληνικού χρέους προς αυτούς με μια σειρά από τεχνικά μέσα - αυτά που αποφασίστηκαν στο eurogroup.

Βεβαίως πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 4,7% που θα πηγαίνει σε αποπληρωμή του χρέους και ταυτόχρονα το ΑΕΠ να τρέχει με ρυθμό 4,5% για επτά χρόνια δεν υπάρχει σε αυτό το ηλιακό σύστημα. Όπως ήταν φυσικό το έχουν μυριστεί οι αγορές και αμφισβητούν εμπράκτως την αξία της συμφωνίας του eurogroup ενώ προφητεύουν ένα πραγματικό haircut επί των κρατικών δανείων σε ένα δεδομένο βάθος χρόνου. 

Η χαλαρότερη κριτική γίνεται από την γραπτή ανακοίνωση του IIF που σαφώς, αλλά ευγενικά διατυπωμένα κάνει μνεία στην έλλειψη αναπτυξιακής διάστασης και επιμένει στο εθελοντικό χαρακτήρα του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων. Η Moody’s και η Citi στις δικές τους αναλύσεις τα λένε πολύ πιο χοντρά με τη δεύτερη να μιλάει ξανά για πιθανότητες εξόδου και αναδιαρθρώσεις κρατικού χρέους και άλλων πλην της Ελλάδας.

Η DGECFIΝ, η πραγματικά τεκμηριωμένη εποπτεύουσα αρχή της ελληνικής οικονομίας, στις δικές της δημόσιες εκτιμήσεις των οικονομικών μεγεθών αποφεύγει να κάνει εμπεριστατωμένες προβλέψεις για βάθος μεγαλύτερο της τριετίας. Για παράδειγμα αν κανείς διαβάσει τα νούμερα από τις φθινοπωρινές οικονομικές προβλέψεις, μόλις τρεις βδομάδες πριν, δεν μπορεί να συνάγει και τα πιο αισιόδοξα συμπεράσματα.

Στην πράξη το μέσο- μάκρο κομμάτι της έκθεσης της τρόικας δεν “πολύ-υπάρχει”, σχολιάζουν κύκλοι των Βρυξελλών. Όμως αυτή δεν είναι η ουσία της απόφασης.

Ότι κι αν γίνει στην επαναγορά ομολόγων, όπως και αν πάει το ελληνικό ΑΕΠ, ότι πρωτογενές πλεόνασμα και να παρουσιάσει ο προϋπολογισμός μια είναι η βασική παραδοχή: αυτή που έκανε ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας Μαρκ Ρούττε στο Bloomberg, “κάθε λίγο και λιγάκι, θα μαζευόμαστε και θα συζητάμε τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους”. 

Παρομοίως και ο Β.Σόιμπλε δήλωσε στον τύπο στο Βερολίνο ότι “αν το πρόγραμμα αποτύχει, τότε η τρόικα θα πρέπει να εξετάσει άλλα εργαλεία μείωσης του χρέους”. Κοινώς η διάθεση υπάρχει, αρκεί η Ελλάδα να συνεχίσει να κάνει τη δουλειά της. 

Η έκθεση της τρόικας περιγράφει ότι οι ελληνικές αρχές έχουν κάνει ως τώρα ότι τους έχει ζητηθεί, τα δύσκολα όμως, μόλις τώρα ξεκινάνε. Τα μέτρα που θα αναγκαστούν να εκτελεστούν μέσα στο 2013 ενδέχεται να δημιουργήσουν δυσθεώρητες κοινωνικές αντιδράσεις.

Το νέο φορολογικό, προϋπόθεση για την εκταμίευσης της νέας δόσης του Ιανουαρίου θα πρέπει να σπάει πολλά αυγά, αν θέλει να κάνει ομελέτα. Διαρθρωτικές αλλαγές, όπως στις αγορές καυσίμων και ενέργειας, έμειναν, κοινή συναινέσει, στο ράφι όμως για το Φεβρουάριο θα πρέπει να τις ξαναδούμε. 

Και τέλος το μεγαλύτερο στοίχημα όλων είναι η εκτέλεση των αυτόματων σταθεροποιητών από τις παρεκτροπές των υπουργείων και των ΟΤΑ - για να μη μιλήσουμε για τις απολύσεις που αναπόφευκτα έρχονται. Αυτό το ερώτημα βασανίζει τους επιτελείς και τους πολιτικούς παράγοντες της Κομισιόν, πολύ περισσότερο από την απόκλιση ένα δις πάνω, ένα δις κάτω στην επαναγορά και στο έλλειμμα. 

Ας μην ξεχνάμε ότι το κολέγιο των επιτρόπων έχει αποφασίσει στη συνεδρίαση του τη δεύτερη εβδομάδα του Οκτωβρίου να πιέσει για τις μεταρρυθμίσεις. 

Από εκεί θα κριθεί και το μέλλον και η παραμονή της Ελλάδας στο κοινό νόμισμα.

 
Ρεπορτάζ: Θάνος Αθανασίου
real.gr