«Γεια σου Βασίλη Ντζιόκα με το βιολί σου»

- ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΤΖΟΥΜΕΡΚΙΩΤΗ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΗ ΒΙΟΛΙΣΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΝΤΖΙΟΚΑ
 
Ένα ακόμη επιτυχημένο ντοκιμαντέρ του Βασίλη Γκανιάτσα, του οποίου η προβολή έγινε στο Βουργαρέλι, στις 12 Αυγούστου το βράδυ, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Κεντρικών Τζουμέρκων, κέρδισε τις εντυπώσεις και τα χειροκροτήματα των παρευρισκομένων. (ΦΩΤΟ)


 
Η ζωή των ανθρώπων, ο διαρκείς αγώνας της επιβίωσης, ο μόχθος, ο κόπος, οι λύπες, οι χαρές, οι αποχωρισμοί, τα ανταμώματα, τα γέλια, τα κλάματα, τα βήματα, οι ήχοι, τα μονοπάτια και τα σταλάγματα σαν ιδρώτας από τα μούσκλα της γκρίζας πλακοσκεπής, ρίζα κι αυτή απ’ τα χώματα του τόπου, όλα γράφουν ιστορία.

Μέσα από το νέο ντοκιμαντέρ αφιέρωμα στον Τζουμερκιώτη δεξιοτέχνη βιολιστή Βασίλη Ντζιόκα, καταδεικνύεται ότι η ζωή και η δράση των ανθρώπων γράφουν ιστορία και συνάμα εκείνοι που την καταγράφουν, την παρουσιάζουν και την διασώζουν επίσης.
Το νέο ντοκιμαντέρ του φωτογράφου κινηματογραφιστή Βασίλη Γκανιάτσα, έχει τίτλο «Γεια σου Βασίλη Ντζιόκα με το βιολί σου».

Πρόκειται, τρόπον τινά, για αυτοβιογραφικό αφιέρωμα, που όμως χαρακτηρίζεται κι αυτό από την τεχνική του Βασίλη Γκανιάτσα της πολυεπίπεδης προβολής. Ο φακός του, με την ευρεία έννοια του όρου, δεν εστιάζει ποτέ σ’ ένα σημείο και ένα μόνο επίπεδο. 

Και σε αυτό το ντοκιμαντέρ με πρώτο πλάνο τον δεξιοτέχνη αυτοδίδακτο μουσικό και καταξιωμένο βιολιστή από το Βουργαρέλι, Βασίλη Ντζιόκα, ο θεατής γίνεται κοινωνός της ιστορίας των Τζουμέρκων, μέσα από τις περιγραφές του ίδιου του μουσικού, οι οποίες ξεκινούν από την παιδική του ακόμη ηλικία. 

Αποδεικνύεται ότι ο τόπος έχει γεννήσει πολλούς μουσικούς αυτοδίδακτους που επίσης ο ένας μετά τον άλλο εμφανίζονται δίπλα του, στην πορεία της ζωής του βιολιστή και περνάνε επίσης μέσα από το ντοκιμαντέρ είτε με εικόνες, είτε με ονομαστικές αναφορές. 

Παράλληλα, με σπάνιες φωτογραφίες που προβάλλονται στην διάρκειά του, τόσο ο Β. Ντζιόκας που αφηγείται ο ίδιος την ιστορία του όσο και ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ Β. Γκανιάτσας, γυρίζουν και πιάνουν το νήμα ακόμη πιο πίσω στο χρόνο.

Η σχέση του Αρτινού κινηματογραφιστή με τη φυσική ομορφιά της Τζουμερκιώτικης γης παραμένει και σε αυτή τη δουλειά αναλλοίωτη. Κάθε λήψη και μια διαφορετική εικόνα. Δυνατή εικόνα, που δεν προδίδει καθόλου την αλήθεια της εκπληκτικής φύσης, σ’ όλες τις εποχές. 

Ακολουθεί τα βήματα της αφήγησης του Βασίλη Ντζιόκα, δηλαδή τα βήματα της ζωής του και στο χώρο… Πλάνα από παραδοσιακά ανταμώματα του παρελθόντος, στα ξέφωτα, τα προπετάσματα των βουνών με θέμα τον Αμβρακικό κι ακόμη παραπέρα, όταν με τους ήχους του βιολιού του, πετούσε κι η ψυχή των χορευτών. Εικόνες δηλαδή που σίγουρα θα… γρατσουνίσουν τη μνήμη πολλών. 

Ο Βασίλης Ντζιόκας εξιστορεί και παράλληλα επιστρέφει στο χώρο που έκανε τα πρώτα του βήματα. Στα προαύλια των εκκλησιών της ορεινής γης. Εκεί που έπαιξε στα πρώτα πανηγύρια, αμούστακο παιδί ακόμη, σχολαρούδι ετών οχτώ. Τότε που δίπλα στη ρίζα του πλατάνου, στην πέτρινη βρύση με φόντο το ποτάμι, ερωτεύτηκε το βιολί. 

Κι ας ήταν ξύλινο, σανιδένιο, αυτοσχέδιο και δανεικό. Ένωσε τους ήχους του με εκείνους του κελαριστού νερού, της αγνότητας της παιδικής του ψυχής, της έμφυτης κλήσης του στη μουσική. Το αγάπησε πολύ και πορεύτηκε μαζί του στην μετέπειτα ζωή του. «Χωρίς το βιολί δεν μπορώ να ζήσω. Δεν ζω» εξομολογείται ο ίδιος, φτάνοντας στο τέλος της αφήγησης. 

Πίσω από τις λέξεις του και με το πολύ συγκινητικό κλείσιμο του ντοκιμαντέρ, που αποτελεί ένα επίσης χαρακτηριστικό γνώρισμα του δημιουργού του, φαντάζει ωσάν και ο Βασίλης Γκανιάτσας να ομολογεί πως έχει συνδέσει απόλυτα την ζωή του με την καταγραφή της ιστορίας της Άρτας, μέσα από τα μνημεία της, τη φυσική της ομορφιά και τους ανθρώπους της. Πορεύτηκε και ζει φωτογραφίζοντας και κινηματογραφώντας.

Σήμερα το πλούσιο, σπάνιο, προσεγμένο και δουλεμένο υλικό, που αποτελεί παρακαταθήκη μίας ολόκληρης ζωής, «δένεται» σταδιακά και προβάλλεται, έτσι ώστε να γίνει κτήμα όλων και παράλληλα να διατηρηθεί, όχι μόνο στην αρχειοθήκη αλλά προπάντων στη μνήμη και την ψυχή.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Βουργαρέλι Άρτας
και μας το υπόδειξε ο Thanasis Kwstanikos