Προφητικό: «Κίνδυνος κατάρρευσης της Γέφυρας Πλάκας»

Δημοσιεύουμε μια «Προφητική» Επισήμανση από την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ η οποία έγινε εγγράφως στη Νομαρχία Άρτας το 2005 

Από την 1η Φεβρουαρίου 2015 το πετρογέφυρο της Πλάκας, το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων, δεν υπάρχει πια. Ένα έργο – σύμβολο και σημείο αναφοράς της λαϊκής παράδοσης και της ιστορίας του τόπου μας «έπεσε…» αβοήθητο, «το ’φαγε…» η εγκατάλειψη. 



Πριν από δέκα (10) χρόνια ακριβώς, την 1η Φεβρουαρίου 2005 (…αλήθεια, τι σύμπτωση;…), η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Τζουμέρκων, ένας επιστημονικός παντζουμερκιώτικος φορέας, έστειλε επιστολή προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (εκλεγμένο Νομάρχη) Άρτας, την οποία κοινοποίησε και στον Τζουμερκιώτη Υφυπουργό ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ κο Σταύρο Καλογιάννη, με την οποία προειδοποιούσε για τον άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης της ιστορικής γέφυρας της Πλάκας και ζητούσε να ληφθούν το συντομότερο τα αναγκαία μέτρα για τη διάσωση του ιστορικού αυτού μνημείου.

Δυστυχώς, μια ακόμη φωνή αγωνίας –όπως και τόσες άλλες– μια «κραυγή», ένα «κουδούνισμα» δεν εισακούστηκε και το αίτημα ρίχτηκε στις «Ελληνικές Καλένδες».

Προς επίρρωση των προαναφερομένων, παραθέτουμε «ατόφιο» το κείμενο της επιστολής, που απεγνωσμένα «έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου» για την επικείμενη καταστροφή του πέτρινου γεφυριού της Πλάκας:

Κλείνοντας το υπομνηστικό αυτό σημείωμα, να επισημάνουμε ότι το αρμοδέσιμο των Τζουμερκιωτών με το συγκεκριμένο πολιτιστικό μνημείο της περιοχής δεν μπορεί να στριμωχτεί σε λόγια.

Παρόλα αυτά, δημοσιοποιούμε την προειδοποιητική επιστολή – αίτημα της Ι.Λ.Ε.Τ. και –μια ακόμη γραπτή μαρτυρία– για να καταδείξουμε τη διαχρονική αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό και την ασύγγνωστη ανευθυνότητα ορισμένων «αρμοδίων», οι κύριες αιτίες που μέσα σε λίγες μόλις στιγμές μετέβαλαν σε συντρίμμια την πέτρα, τον κόπο, την ιστορία και την ελπίδα των Τζουμερκιωτών.

Επιμέλεια: Αθανάσιος Γ. Μπαζούκας 
Αντιπρόεδρος της Ι.Λ.Ε.Τ. (τότε και τώρα)