Οι Έλληνες έχετε μεγάλη καρδιά
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΜΙΛΑ ΣΤΟ «ΕΘΝΟΣ»
«Αγαπώ πολύ την Ελλάδα, είναι μια καλή χώρα με ωραίο κόσμο. Ο Ελληνας έχει μεγάλη καρδιά». Αν κάτι σου μένει έντονο στη μνήμη από τον 27χρονο Σοχέλ, είναι το μεγάλο, λαμπερό χαμόγελό του. Σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή με το πρόσχαρο βλέμμα του. (Ξαναδείτε το βίντεο)
Από κοντά δεν έχει το σκοτεινιασμένο πρόσωπο που είδε όλη η Ελλάδα στο βίντεο - κοινωνικό πείραμα της Action Aid για τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού.
Τον συναντάμε σε ένα μαγαζάκι με κινητά τηλέφωνα, ρολόγια, κάλτσες, εσώρουχα, βαλίτσες κ.ά. στην Ομόνοια. Δουλεύει εκεί τρία χρόνια για το μεροκάματο. Μετρά ήδη 12 χρόνια στην Ελλάδα.
«Η Ελλάδα είναι πια πατρίδα για μένα. Θέλω να μείνω εδώ, μου αρέσει. Μπορούσα να φύγω για Ιταλία, Γερμανία, αλλά έμεινα επειδή αγαπώ αυτή τη χώρα. Οταν πρωτοήρθα ήταν πάρα πολύ καλά.
Και δουλειές υπήρχαν και ο κόσμος μας αγαπούσε. Τώρα που η οικονομία έχει πρόβλημα είναι δύσκολα, αλλά όχι μόνο για μένα. Για όλους. Αλλά ο Ελληνας, η Ελληνίδα είναι καλοί, εγκάρδιοι άνθρωποι, σε αγαπάνε», θα μας πει σε αρκετά καλά Ελληνικά.
Θραύση στο Διαδίκτυο
Ο Σοχέλ είναι ο μετανάστης από το Μπανγκλαντές που κάθισε στο παγκάκι μιας στάσης λεωφορείου στο κέντρο της πρωτεύουσας και υπέμεινε τις ρατσιστικές βρισιές ενός Ελληνα -ηθοποιού όπως διαπίστωσαν όλοι αργότερα- ώστε να καταγραφούν από την αθέατη κάμερα οι αντιδράσεις όσων ανυποψίαστων βρίσκονταν εκεί.
Είναι ο πρωταγωνιστής του βίντεο - γροθιά στον ρατσισμό, που έκανε θραύση στο Διαδίκτυο και όχι μόνο. Ο ίδιος υποστηρίζει πως είναι από τους τυχερούς.
Το
σκηνικό της καμπάνιας: Ο Σοχέλ κάθεται στο παγκάκι της στάσης και ένας
ηθοποιός του επιτίθεται με ρατσιστικά σχόλια για να καταγραφεί η
αντίδραση των περαστικών.
Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής» λέει πως δεν έχει πέσει θύμα ρατσιστικής επίθεσης στην πραγματική ζωή. Ξέρει όμως φίλους και γνωστούς που χτυπήθηκαν από ρατσιστές. Και όπως λέει, η χειρότερη περίοδος που έχει ζήσει στην Ελλάδα ήταν όταν οι ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις ήταν σχεδόν καθημερινότητα.
Πριν δολοφονηθεί δηλαδή ο Παύλος Φύσσας. Με τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής να αλωνίζουν. «Τότε φοβόμουν πάρα πολύ. Είχα ένα μεγάλο βάρος εδώ», λέει και δείχνει την καρδιά του. «Σκεφτόμουν γιατί; Κι εγώ άνθρωπος είμαι. Αλλά αυτοί που χτυπούν δεν σκέφτονται πως είμαστε άνθρωποι».
Για περίπου ενάμιση χρόνο απέφευγε να περπατά μόνος στον δρόμο, αν και οι μόνες διαδρομές που έπρεπε να κάνει ήταν σπίτι - δουλειά - δουλειά - σπίτι. Οπως σχεδόν όλα τα χρόνια του στην Ελλάδα. «Είχα συνέχεια άγχος πώς θα γυρίσω σπίτι μου. Μήπως με χτυπήσουν στον δρόμο. Οποτε είχα λεφτά έπαιρνα ταξί. Αλλά δεν μπορούσα κάθε μέρα. Δεν έπαιρνα και τόσο πολλά λεφτά στη δουλειά. Τις άλλες μέρες πήγαινα σπίτι τρέχοντας μαζί με άλλους. Ευτυχώς μετά σταμάτησε ο φόβος και τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα».
Φοβισμένος
«Δεν
αξίζουμε τέτοιους Ελληνες...», φώναξε ένας από τους παρευρισκομένους,
αντιδρώντας με έντονο τρόπο στις βρισιές που εκστόμιζε ο ηθοποιός
εναντίον του Σοχέλ.
Πάντως τέτοιες ρατσιστικές βρισιές σαν αυτές που ακούγονται στο βίντεο της Action Aid λέει πως δεν έχει ακούσει ξανά. Μόνο δυο - τρεις φορές σε καμιά λαϊκή, όταν οι ρατσιστικές επιθέσεις ήταν στην ημερήσια διάταξη, κάποιοι τον είχαν σπρώξει, κάτι του είχαν πει, αλλά όχι τόσο άσχημα λόγια.
«Ολος ο κόσμος δεν είναι ίδιος. Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι. Αλλά ο περισσότερος κόσμος εδώ στην Ελλάδα είναι καλός. Οι ρατσιστές είναι μειοψηφία. Εγώ έχω φίλους εδώ στην Ελλάδα», λέει και μετράει αφεντικά παλιά και τωρινά, αλλά και ανθρώπους που τον έχουν βοηθήσει και τους οποίους έχει ο ίδιος βοηθήσει.
«Αν δεν μιλήσω μαζί σου, αν δεν σε βοηθήσω, αν δεν σε αγαπήσω, αυτό είναι καλό; Οπως εμένα με βοήθησαν κι εγώ βοηθάω. Δεν είμαι κλέφτης, ούτε μαφία. Το όνειρό μου είναι να περνάμε όλοι καλά μαζί, να αγαπάμε και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Να είμαστε όλοι αδέλφια. Αγαπώ πολύ την Ελλάδα και τον Ελληνα.
Και νιώθω πως και οι Ελληνες με αγαπάνε. Γιατί αν δεν σε αγαπάνε πώς μπορείς να κάτσεις στη χώρα; Οπου και να πας πια οι δουλειές είναι δύσκολες κι αν δεν έχεις και χαρτιά είναι ακόμη χειρότερα. Αν όμως δεν σε αγαπήσει ο κόσμος δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».
Η
πιο συγκινητική στιγμή του βίντεο ήταν όταν ένας από τους περαστικούς
που άκουσε την επίθεση αγκάλιασε τον Σοχέλ για να του δείξει τη
συμπαράστασή του.
«Με πήραν τα κλάματα»
Ενας γνωστός του, λέει, του πρότεινε να πάρει μέρος στο βίντεο - κοινωνικό πείραμα. «Στην αρχή, όταν ο κύριος άρχισε να φωνάζει και να μιλάει τόσο άσχημα φοβήθηκα. Το ήξερα πως κάνουμε ταινία, αλλά και πάλι φοβήθηκα. Μετά, όταν άρχισαν διάφοροι να με υπερασπίζονται μου έφυγε το βάρος από την καρδιά.
Στο τέλος με πήραν τα κλάματα από τις αντιδράσεις του κόσμου, που μου έδειξαν αγάπη. Πολύ καλά λόγια είπαν. Σαν να μου λέγανε, είσαι κι εσύ άνθρωπος. Και στην πραγματική ζωή εγώ αυτό βλέπω, πως οι Ελληνες είναι καλοί άνθρωποι, σε αγαπάνε».
Δεν ήταν ο μόνος που έκλαψε στα γυρίσματα. «Ηταν και μια έγκυος κοπέλα που μίλησε σε αυτόν που μου φώναζε και του είπε ''τι φωνάζεις; Ολοι άνθρωποι είμαστε. Εχω παιδιά κι αυτός είναι σαν παιδί μου''. Τα έλεγε αυτά και έκλαιγε».
Το ταξίδι από το Μανταριπούρ
Πριν από 12 χρόνια ξεκίνησε από το Μανταριπούρ του Μπανγκλαντές, περπάτησε 15 μέρες για να φτάσει στην Τουρκία και από τον Εβρο πέρασε στην Ελλάδα. Είναι ο μεγαλύτερος από οκτώ αδέλφια, τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Δούλεψε σκληρά σε διάφορες δουλειές. Καλοκαίρια σε νησιά, Σαντορίνη, Υδρα, Πόρο σε κουζίνες βοηθός, λαντζιέρης, και χειμώνες στην Αθήνα.
Μένει στην Κυψέλη με δύο συμπατριώτες του, σε ένα σπιτάκι που νοικιάζει με 280 ευρώ. Πληρώνει ενοίκιο, λογαριασμούς και ό,τι περισσέψει, αν περισσέψει, στέλνει στην οικογένειά του στο Μπανγκλαντές. Για να μπορέσουν να ζήσουν.
Εκεί, στην Κυψέλη, έχει τύχει να τον κοιτάξουν περίεργα; «Οχι. Αλλά δεν είναι βέβαια όλος ο κόσμος ίδιος. Τι να σου πω. Μπορεί. Αλλά εγώ δεν το έχω καταλάβει. Εγώ αυτό που έχω καταλάβει είναι πως οι Ελληνες είναι καλοί άνθρωποι και έχουν μεγάλη καρδιά».
Το πρόβλημά του τώρα όμως είναι τα χαρτιά. Οπως πολλών άλλων μεταναστών που εκπίπτουν της νομιμότητας. Ο Σοχέλ λέει πως πάντα είχε νομιμοποιητικά έγγραφα. Και κάποιες φορές που τον είχε προσαγάγει η Αστυνομία, μετά τον άφηναν επειδή «είχα χαρτιά». Πριν από λίγες μέρες όμως απορρίφθηκε η αίτησή του για ανανέωση της άδειας διαμονής του στη χώρα. «Δεν ξέρω ακόμη γιατί. Πρέπει να πάει ο δικηγόρος να δει».
Υποψιάζεται πως κάτι έχει γίνει με τα ένσημά του. «Κάνω φορολογική δήλωση, έχω εκκαθαριστικό και βιβλιάριο υγείας», σπεύδει να συμπληρώσει. Η αγωνία του είναι εμφανής. Πέρυσι που είχε άδεια παραμονής ταξίδεψε μέχρι την πατρίδα του. Εκεί γνώρισε μια κοπέλα που θέλει να παντρευτεί. Ολο τον περασμένο χρόνο έχουν σχέση μέσω Skype.
«Θέλω να πάω στο Μπανγκλαντές να την παντρευτώ και να έρθουμε μαζί στην Ελλάδα. Αλλά τώρα δεν έχω άδεια διαμονής. Δεν είμαι βέβαια μόνο εγώ. Είναι πολλοί». Αυτό ζητά και από την καινούργια κυβέρνηση.
«Να βοηθήσει να ανοίξουν οι δουλειές και να πάρουν χαρτιά οι μετανάστες που ταλαιπωρούνται. Αυτό ζητάμε μόνο. Και να μείνουμε όλοι μαζί εδώ, σαν ομάδα. Δεν υπάρχει κάτι να μας χωρίζει. Ο ρατσισμός είναι κακό πράγμα. Εμείς οι δύο ας πούμε τι διαφορά έχουμε; Επειδή εσύ είσαι άσπρος κι εγώ σκούρος; Αν κόψεις το χέρι μου, πάλι αίμα θα βγει»...
Το ελπιδοφόρο πείραμα της Action Aid
Στις 20 Φεβρουαρίου, η Action Aid πραγματοποίησε ένα κοινωνικό πείραμα στο κέντρο της Αθήνας. Εστησε μια σκηνή φραστικής ρατσιστικής επίθεσης, για να καταγραφούν οι αντιδράσεις των ανθρώπων που περίμεναν το λεωφορείο.
Στο περιστατικό ο Μπανγκλαντεσιανός κάθεται στο παγκάκι της στάσης και ο ηθοποιός από την Ελλάδα ενοχλείται και του επιτίθεται. Περισσότερα από 200 άτομα παρακολούθησαν τη σκηνή, που επαναλήφθηκε 22 φορές σε 8 ώρες μπροστά σε διαφορετικούς παρευρισκομένους.
Τα αποτελέσματα είναι αισιόδοξα: 4 φορές ο κόσμος αδιαφόρησε, 2 φορές τάχθηκε υπέρ της ρατσιστικής συμπεριφοράς, αλλά 15 φορές υπερασπίστηκε τον άνθρωπο που δέχτηκε τη ρατσιστική επίθεση. Μια φορά παρατηρήθηκαν συγχρόνως οι δύο αντιδράσεις. «Μαζί, είμαστε δυνατότεροι απέναντι στον ρατσισμό, ας πάρουμε όλοι θέση», είναι το μήνυμα της ActionAid.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
jfoskolos@pegasus.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ
ethnos.gr/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου