Με ενδιαφέρον η εκδήλωση του 2ου ΓΕΛ Άρτας για την Αξιολόγηση των Εκπ/κών

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η εκδήλωση του 2ου Γενικού Λυκείου Άρτας με θέμα την «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Εκπαιδευτικών» που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής, 9 Νοεμβρίου, στην αίθουσα «Διώνη». 


Ο κ. Παντελής Γεωργογιάννης, καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών και η κα Παρασκευή Χαμπηλομάτη, Φιλόλογος – Δρ. Παιδαγωγικών, Διευθύντρια 2ου ΓΕΛ Άρτας που ήταν οι κύριοι ομιλητές στην εκδήλωση, ανέλυσαν βασικά σημεία του θεσμού της Αξιολόγησης στην Ελλάδα μέσα από μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση και εννοιολογική προσέγγιση του όρου. 

H εκδήλωση, που κέντρισε το ενδιαφέρον κυρίως των εκπαιδευτικών, είχε στόχο να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί στο πολύ σημαντικό και επίκαιρο θέμα της αξιολόγησης, όπως αυτή διαμορφώνεται στη σύγχρονη εποχή.

«Τα πάντα χρειάζονται αξιολόγηση και πρώτα απ’ την πολιτική» είπε ο κ. Γεωργογιάννης μιλώντας στα τοπικά ΜΜΕ. «Αν θέλουμε μία αξιοκρατική κοινωνία πρέπει να είμαστε υπέρ της αξιολόγησης, γιατί αξιοκρατία χωρίς αξιολόγηση δεν υπάρχει» ανέφερε, προσεγγίζοντας το θέμα από την επιστημονική του πλευρά. 

«Στην Ελλάδα έχουμε μία ιδιαίτερη ικανότητα, θέματα πολύ απλά και φυσιολογικά τα ανάγουμε σε πελώρια προβλήματα κι αυτό νομίζω έγινε και με την αξιολόγηση», είπε. «Το πρόβλημα – τόνισε – δεν είναι η αξιολόγηση η ίδια. Το πρόβλημα είναι το είδος της αξιολόγησης. Υπάρχουν πολλές αξιολογήσεις αλλά το είδος της αξιολόγησης το φορτίζει η πολιτική, το δίνει η πολιτική. Εμείς θα πρέπει να μιλήσουμε και γι’ αυτές και για τις άλλες. Και για τις χρήσιμες και γι’ αυτές που ο εκπαιδευτικός κόσμος δεν θέλει».
 
Αναφορικά με το σκοπό της αξιολόγησης - για την οποία υπάρχουν ήδη πολλές αντιδράσεις - και τις συνέπειες που ενδεχομένως θα έχει για τους εκπαιδευτικούς που θα αξιολογηθούν κάτω απ’ τη βάση ο κ. Γεωργογιάννης τόνισε: «Κατ’ αρχήν όταν μιλάμε για αξιολόγηση στην εκπαίδευση δεν μιλάμε για εξετάσεις εισαγωγής γιατί οι άνθρωποι είναι μέσα. 

Επομένως η αξιολόγηση για μένα τουλάχιστον έχει μόνο ένα στόχο, να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς, να τους κάνει καλύτερους, όχι να τους κατεβάσει κάτω απ’ τη βάση. Αν κάνουμε όμως μια άλλη αξιολόγηση που ενδεχόμενα είναι ολιγαρχική, συγκεντρωτική θα την έλεγα, που εξυπηρετεί ολιγαρχικά συγκεντρωτικά συμφέροντα, τότε θα πέσουν κάτω απ’ τη βάση, ναι».

Η κυρία Χαμπηλομάτη ανέφερε: «Η αξιολόγηση είναι ένα φλέγον θέμα το οποίο απασχολεί τον εκπαιδευτικό κόσμο ιδιαίτερα μέσα σε σύγχρονα δρώμενα. Χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, είναι πολύ ευαίσθητο και γι’ αυτό το λόγο σήμερα οργανώσαμε αυτή τη συζήτηση προκειμένου να αναφερθούμε στο ιστορικό μας παρελθόν, πότε ξεκίνησε η αξιολόγηση, πότε σταμάτησε, τους λόγους για τους οποίους σταμάτησε και να δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε, ο εκπαιδευτικός κόσμος, για το καλύτερο πάντα των μαθητών αλλά και των δασκάλων».

Ως εκπρόσωπος του Δήμου Αρταίων στην εκδήλωση παρέστη ο Αντιδήμαρχος κ. Φώτης Γεωργίου ο οποίος στο χαιρετισμό του ανέφερε: «Η Παιδεία είναι ο θεμέλιος λίθος της κοινωνίας, ένας χώρος ζωτικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον μιας χώρας και οι εκπαιδευτικοί είναι εκείνοι που διοχετεύουν στους αυριανούς πολίτες τα εφόδια για να χτίσουν σωστά θεμέλια. Οι εκπαιδευτικοί δίνουν τα κίνητρα που μαζί με τη γνώση θα παράξουν σοφία.  

Ζητούμενο για όλους είναι η συνεχής αναβάθμιση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου. Η κοινωνία, ωστόσο, μεταβάλλεται και μαζί της μεταβάλλεται και το σχολείο. Αυτές οι μεταβολές αντανακλώνται αναγκαστικά και στο ρόλο του εκπαιδευτικού, ένας ρόλος που είναι πολυσύνθετος και πολυδιάστατος. Στην ιστορική διαδρομή της Παιδαγωγικής έχουν εκφραστεί διάφορες θεωρητικές προσεγγίσεις όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το ρόλο του εκπαιδευτικού και την προσωπικότητά του.
 
Ένας εκπαιδευτικός για να πετύχει στην αποστολή του, οφείλει να έχει συναίσθηση του ρόλου και του έργου του, να αγαπά το επάγγελμά του, να είναι καταρτισμένος και κυρίως να σέβεται την προσωπικότητα του κάθε παιδιού.  Στο πλαίσιο της συζήτησης για την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, η αξιολόγηση και τα κριτήρια της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, είναι ένα από τα κυρίαρχα και αμφιλεγόμενα ζητήματα. Αποτελούν αντικείμενο ενός ευρύτερου διαλόγου που έχει ανοίξει στην εκπαιδευτική κοινότητα και αφορά και την ευρύτερη κοινωνία.
 
Με βάση τα παραπάνω θεωρώ ότι η σημερινή εκδήλωση θα φωτίσει ορισμένες πτυχές του θέματος και θα βοηθήσει στο να ενημερωθούμε πληρέστερα περί του σκοπού και της αναγκαιότητας ή μη της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου. 

Αν αυτή δηλαδή συνδέεται με την αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο σχολείο ή αν θα συνδεθεί με πολιτικές μείωσης των δημοσίων υπαλλήλων ανοίγοντας το δρόμο της εξόδου από την εκπαίδευση για πολλούς εκπαιδευτικούς, όπως εκφράζονται φόβοι από όσους βλέπουν με δυσπιστία αυτή τη διαδικασία. Συγχαίρω το 2ο Γενικό Λύκειο Άρτας για την πρωτοβουλία του αυτή και εύχομαι καλή επιτυχία στην εκδήλωση».

Στην εκδήλωση απηύθυναν επίσης χαιρετισμό ο Διευθυντής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Άρτας κ. Λεωνίδας Γκόρος και ο πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Άρτας κ. Βασίλης Τσάκαλος. Από την ΕΛΜΕ δεν υπήρχε κάποιος εκπρόσωπος για ν' απευθύνει επίσημα χαιρετισμό, καθώς δεν είχε συγκροτηθεί ακόμα σε Σώμα το νέο Δ.Σ. που προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές.
Τόσο ο κ. Γκόρος όσο και ο κ. Τσάκαλος τόνισαν ότι το ζήτημα της αξιολόγησης είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.
 
Ο κ. Γκόρος συγκεκριμένα υποστήριξε την άποψη ότι αξιολόγηση υπάρχει σήμερα, ότι το νομικό πλαίσιο που υφίσταται είναι αρκετό και ότι δεν χρειάζεται κανένα νέο σύστημα, παρά μονάχα η πιστή εφαρμογή του υπάρχοντος. 

«Σε μια ευνομούμενη πολιτεία  - ανέφερε ο κ. Γκόρος - όλοι θα πρέπει να αξιολογούνται για να επιλέγονται και να επιβραβεύονται οι ικανότεροι και αξιότεροι και να τιμωρούνται οι επίορκοι και οι διεφθαρμένοι. Σύμφωνοι, με μια ένσταση: Αυτοί που για χρόνια εφήυραν και εφάρμοσαν ένα σύστημα αναξιοκρατίας, ρουσφετολογίας και αδιαφάνειας ελάχιστα νομιμοποιούνται σήμερα, και ελάχιστα έως καθόλου γίνονται πειστικοί όταν καμώνονται ότι ενδιαφέρονται για κανόνες ισονομίας και ισοπολιτείας. 

Είχαν την ευκαιρία να τους εφαρμόσουν όταν έπαιρναν απόλυτες πλειοψηφίες και κυβερνούσαν. Αλλά τότε κοίταζαν ποιος θα πρωτοβολέψει τους δικούς του, καταπατώντας βάναυσα τους νόμους που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει. Το περίεργο είναι ότι μιλούν με τα θερμότερα λόγια υπέρ της αξιολόγησης άνθρωποι με βεβαρημένο παρελθόν στην αδιαφάνεια, την αυθαιρεσία και τη ρεμούλα, άνθρωποι που πλούτισαν ή απέκτησαν δύναμη μέσα από σκοτεινούς διαδρόμους».
 
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο κ. Γκόρος σημείωσε ότι «μιας νέας μορφής αξιολόγηση, όταν μάλιστα δεν έχει εφαρμοστεί επαρκώς το υπάρχον καθεστώς αξιολόγησης, χρησιμεύει μόνο και μόνο ως μοχλός υποταγής και πειθάρχησης των εκπ/κών σε αμφίβολης ποιότητας εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην απορρύθμιση του δημόσιου σχολείου, τη νομιμοποίηση των ταξικών διακρίσεων μέσα από τον μανδύα της εξατομίκευσης. 

Ακόμη περισσότερο συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας καθολικά παιδαγωγούμενης κοινωνίας που θα αποδέχεται με το μαστίγιο και το καρότο αυταρχικές επιλογές που ως τελικό αποτέλεσμα έχουν τη μετατροπή του πολίτη σε υπήκοο, την υποτέλειά του σε υπερεθνικά, αόρατα κέντρα εξουσίας που ακούν στο εύηχο όνομα « εκπρόσωποι της αγοράς, των δανειστών» κ.λ.π. Την επιβολή, τελικά, ενός καθεστώτος τρόμου που θα καθιστά αδιανόητη κάθε μορφή κριτικής, αντίδρασης και αντίστασης σε εντεινόμενες αυταρχικές επιλογές, οι οποίες στο όνομα του εκσυγχρονισμού και του εξορθολογισμού μας επαναφέρουν στο Μεσαίωνα».

Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η τοποθέτηση του κ. Τσάκαλου ο οποίος έθεσε την ιδεολογική διάσταση της αξιολόγησης ενώ τόνισε: «Είναι επαρκέστατο το θεσμικό, το νομικό πλαίσιο, το καθηκοντολόγιο, ο  δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας, ο θεσμός των σχολικών συμβούλων, οι οποίοι ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούν να κρίνουν επίορκους, λουφαδόρους και ανεπαρκείς. Όλα τα άλλα είναι κατασκευάσματα ξεπουλημένων μέσων ενημέρωσης απ’ αυτά που διαρκώς παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα διαμορφώνοντας προς συγκεκριμένη κατεύθυνση την κοινή γνώμη». 

Ο κ. Τσάκαλος προχώρησε και σε ορισμένες άλλες παρατηρήσεις λέγοντας: «Θέλουν, λέει, να μας αξιολογήσουν άμεσα για να αναβαθμίσουν την εκπαίδευση. Ποιοι; Αυτοί που οδήγησαν τη χρηματοδότησή της στο 2,5 % του ΑΕΠ. Παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ. Ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες δεν φαντάζομαι να υπάρχει τέτοιο ποσοστό χρηματοδότησης. 

Θέλουν να μας αξιολογήσουν για να αναβαθμίσουν ποιοτικά την παιδεία, ποιοι; Αυτοί που εξαθλίωσαν και εξοντώνουν οικονομικά τους εκπαιδευτικούς, αυτοί που έχουν αφήσει τα σχολεία χωρίς λειτουργικές δαπάνες, αυτοί που κατήργησαν κάθε μορφή επιμόρφωσης». 

Επίσης αναφέρθηκε στη διεθνή εμπειρία απ’ την αξιολόγηση λέγοντας: «Αυτή η κυρία (η Αξιολόγηση) για πρώτη φορά εμφανίστηκε επί ευρωπαϊκού εδάφους επί εποχής Θάτσερ, τη θυμόσαστε; Ό,τι πιο σκληρό, απάνθρωπο και αντεργατικό σε επίπεδο πολιτικής πρόσωπο πέρασε απ’ την Ευρώπη μετά τον πόλεμο. Και ακριβώς χρησιμοποιήθηκε ως μέσο για την επιβολή της αντιδραστικής μεταρρύθμισης εκείνα τα χρόνια στη Μ. Βρετανία».

Τη συζήτηση συντόνιζε η κ. Μαρία Δέτσικα, Φιλόλογος του 4ου ΓΕΛ Άρτας.