Τον αποχαιρέτησαν με χειροκροτήματα...
Τον επικήδειο εκφώνησε ο εξάδελφός του Βασίλης Ζιώβας
Απαρηγόρητα ήταν τα μέλη της οικογένειάς του καθώς και οι συγγενείς του. Το επικήδειο εκφώνησε ο εξάδελφός του Βασίλης Ζιώβας, το οποίο κείμενο έχει ως εξής:
"Αγαπητέ ξάδερφε – « carissimo » Γιώργο, όπως οι φίλοι σου σε αποκαλούσαν.
Θεωρήσαμε απαραίτητο να ειπωθούν δυο λόγια, παρ’ όλες τις πιθανόν αντιρρήσεις που ίσως να είχες. Γιατί κι’ αυτή η ΑΦΟΡΗΤΗ ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ. Είναι ανυπόφορη αλλά και δεν σου ταιριάζει ο ΒΟΥΒΟΣ αποχαιρετισμός.
Δυο λόγια λοιπόν στο σημερινό μας ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΟΛΩΝ – συγγενών και φίλων – που ήρθαν να σου πουν το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ αλλά και να ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ την ΥΠΟΣΧΕΣΗ ότι:
Θα σε θυμούνται ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ και ΓΙΑ ΟΛΑ όσα με τη ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ, την περήφανη και ταυτόχρονα διακριτική διαδρομή σου απλόχερα μας χάρισες. ΠΑΝΤΑ ορθοστατών και ορθοβαδίζων, χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Σίγουρα κανείς δεν περίμενε, ούτε φανταζόταν ότι η συνάντηση θα γινόταν σε τούτο το χώρο. Περιμέναμε στην αίθουσα ΣΚΟΥΦΑ, όπως πριν λίγο καιρό προγραμματίζαμε, να ανοίγεις τους χάρτες, να ξεδιπλώνεις τις ιδέες σου, να καταθέτεις τις απόψεις σου για την ΠΟΛΗ ΣΟΥ, για την ΆΡΤΑ.
Την πόλη που ενώ η ίδια δεν μπόρεσε να σε κρατήσει εσύ στιγμή δεν την έβγαλες από την καρδιά και το μυαλό σου! Από τη δεκαετία του « 80 », με τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό της Άρτας, μέχρι τον τελευταίο σου αγώνα για να κηρυχθούν διατηρητέα τα « Ψαροπλιά ».
« Να βγούμε για ένα κρασάκι και να σου πω πως μπορούν να ενοποιηθούν οι αρχαιολογικοί χώροι », έλεγες. Πως μπορεί και πρέπει να επικοινωνεί λειτουργικά η πλατεία ΚΙΛΚΙΣ με την πλατεία ΣΚΟΥΦΑ, η Παρηγορίτισσα και το ιστορικό Γεφύρι … Και άναβε η συζήτηση και ξεδίπλωνες τη φαντασία σου!
Πάντως Γιώργο να ξέρεις ότι οι συγγενείς και οι φίλοι σου θα αξιοποιήσουν κάθε υλικό και ιδέες που έχεις αφήσει παρακαταθήκη.
Πέρα όμως από το αρχιτεκτονικό σου έργο μας αφήνεις ως παράδειγμα και μια σειρά πλευρών του χαρακτήρα που σε διέκριναν: Ευαίσθητος, ρομαντικός, ήπιος, διαλεκτικός, υπομονετικός, αποφασιστικός μα πάνω από όλα ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ.
Αξίζει να υπογραμμιστεί η στάση σου κατά τη διάρκεια της άνισης μάχης με την ασθένεια. ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ. Μας έδωσες μαθήματα ΖΩΗΣ. Μόλις προχθές, σε επίσκεψη του ανιψιού σου Αποστόλη στο Νοσοκομείο, κατέβαλες υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σηκωθείς, να του μιλήσεις και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ. Ως την τελευταία στιγμή.
Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα, όταν σου θύμισα τη γνωστή « μάχη » με το θρανίο – ουσιαστικά με το χρόνο – στην έκτη Δημοτικού και σου είπα: « Γιώργο κράτα το θρανίο, κράτα την τάξη, κράτα τη ζωή, ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕΣ, έσφιξες το χέρι, κούνησες καταφατικά το κεφάλι και ΜΑΣ ΕΔΩΣΕΣ κουράγιο. Μας ΠΑΡΗΓΟΡΟΥΣΕΣ εσύ από το κρεβάτι του πόνου.
Το κέρδισες και αυτό το…θρανίο, και αυτό το στοίχημα. Όρθιος από την πρώτη στιγμή ως το τέλος. ΟΡΘΟΣΤΑΤΩΝ – ΟΡΟΒΑΔΙΖΩΝ –αλλά και ΟΡΘΟχαιρετίζοντας τη ζωή. Δεν σε λύγισε, δεν σε λιποψύχησε ο θάνατος!!! παρά μόνο βιολογικά. Και αυτό το κρατάμε, αυτό μας οπλίζει δύναμη , για αυτό σε ευχαριστούμε.
Αγαπητέ ξάδερφε – « carissimo » Γιώργο.
Πέρα από το έργο σου για την Άρτα, την Αρκαδία, άλλων περιοχών, γενικότερα την επιστημονική διαδρομή σου ( Ζωσιμαία Ιωαννίνων, Αρχιτεκτονική της Βενετίας, επιστημονικές εξειδικεύσεις, πολιτιστικές παρεμβάσεις ) που αφήνεις πίσω, ΑΦΗΝΕΙΣ και τη… συνέχιση της ζωής σου: Τους δυο γιούς σου – τον Βάνια και τον Πάνο, με τις συντρόφους τους Μαρία και Ντίνα.
Την για χρόνια σύντροφό σου ΚΙΚΗ – που παρά τις ξεχωριστές διαδρομές σας, στάθηκε πάντα στο πλευρό των παιδιών και το δικό σου. Την πολυαγαπημένη μας « Καρυάτιδα » θεία Ευθαλία, τα αδέρφια σου και την Πολυαγαπημένη σου αδερφή και ΚΑΡΤΕΡΙΚΗ Τασούλα, αλλά και τα ξαδέρφια, τα ανίψια, ΟΛΟΥΣ τους συγγενείς και τους ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥ και εκλεκτούς φίλους.
Συμπαραστεκόμαστε στον βαθύ πόνο της οικογένειάς σου – από την απουσία σου και κλείνοντας με κάτι που έγραψαν οι φίλοι σου ΝΙΚΟΣ και ΚΩΣΤΑΣ « Ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος, ένας ρομαντικός επιστήμονας , με πάρα πολλές ανησυχίες, απόλυτα κοινωνικοποιημένος και πολιτικοποιημένος έφυγε χθες το πρωί από κοντά μας, ο Αρχιτέκτονας Γιώργος Ζιώβας σε ηλικία 59 χρονών.
Σου δίνω μια υπόσχεση: Θα συνεχίσω να πηγαίνω στη θεία Ευθαλία ότι γράφεται για σένα αλλά σου ζητώ και μια χάρη: Θα τραγουδήσεις στο θείο Αποστόλη το αγαπημένο του τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη « Απ’ το πρωί μεσ’ τη βροχή και μέσα στο λιοπύρι για μια μπουκιά διότι όπως χαρακτηριστικά μου είπες προχθές: Πάλι εκεί μας φέρανε, πάλι πίσω μας πήγαν!
Ας αποχαιρετίσουμε το Γιώργο ΜΑΣ με ένα θερμό χειροκρότημα σαν να τέλειωσε μόλις τώρα την παρουσίαση των οραμάτων του για την πόλη του…
Άρτα 19 Ιούνη του 2012"
Σχόλιο αναγνώστη μας στον "Α-ΤΖ"
Από τα πολλά σχόλια που δέχθηκε η προηγούμενη ανάρτησή μας σχετικά με τον θάνατο του Γιώργου Ζιώβα, ξεχωρίσαμε ένα από αυτά και το αναδημοσιεύουμε. Φαίνεται ότι ο συντάκτης του σχολίου ήταν από Αθήνα και γράφει...
"Και όχι μόνο...Ένας τεράστιος αρχιτέκτονας με τρομερά έργα..όπως το jackson hall στο Κολωνάκι ! Mε καταγωγή από την Άρτα έμενε για αρκετά χρόνια στην Ιταλία όπου σπούδασε αρχιτεκτονική, στη Γαλλία, στην Αμερική!
Εδώ πολλά χρόνια ειναι μόνιμος κάτοικος του Κολωνακίου όπως και η φιγούρα του! Σε μία από τις βόλτες σου στην πλατεία θα τον έβλεπες στα γνωστά του στέκια, το da capo ή το jackson hall που κατά τα λεγόμενά του εκεί "έβγαιναν" οι νόμοι του συντάγματος...! Επίσης ασχολούνταν και με το θέατρο....
Στο φεστιβάλ μικρού μήκους της Δράμας (παγκόσμιο φεστιβάλ) τη δεκαετία του 1990 παρέλαβε 13 βραβεία ενώ ο ίδιος ήταν ο σεναριογράφος ! Ένας άνθρωπος που ασχολούνταν με πολιτισμικά και κοινωνικά θέματα και έκανε πολλά με τον κύριο Σπύρο Μερκούρη (αδελφό της γνωστής Μελίνας) ώστε να τον διαδώσουν σε πολλές χώρες !!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου