Η Γέφυρα Κοράκου 69 χρόνια τώρα ζητεί ...δικαίωση


Σύμφωνα με το «βιογραφικό» της, «η Γέφυρα Κοράκου ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο γιοφύρι των Βαλκανίων. 

Έζησε για 435 χρόνια αντέχοντας τους σεισμούς και τις μανιασμένες κατεβασιές του Αχελώου μέχρι που έπεσε θύμα του Εμφυλίου. Είχε άνοιγμα 48 μέτρα και ύψος 26 μέτρα. Τον Μάρτιο συμπληρώθηκαν 503 χρόνια από την κατασκευή της και 69 χρόνια από την ανατίναξή της». (Ιστορική αναφορά - Βίντεο)



Το σημαντικό και ελπιδοφόρο αυτή την περίοδο είναι η έναρξη μιας νέας συνεργασίας – πρωτοβουλίας, στην οποία συμμετέχουν ευρωπαϊκοί θεσμοί και διεθνώς αναγνωρισμένες προσωπικότητες στα πολιτισμικά θέματα, οι οποίες και ζητούν με δηλώσεις τους την ανακατασκευή της ιστορικής γέφυρας Κοράκου.

Η πιό θετική εξέλιξη των προσπαθειών αυτών είναι η εκπόνηση προμελέτης για την αναστήλωση της γέφυρας Κοράκου και της Κούλιας απο το Εθνικό Μετσόβειο πολυτεχνείο  τον Σεπτέμβριο του 2017 η ολοκλήρωσή της οποίας προβλέπεται  για τον Ιούλιο του 2018.

«Ελπίζουμε ότι θα ακολουθήσει και η κύρια μελέτη  του έργου ώστε επιτέλους να μπει σε διαδικασία υλοποίησης αυτή η πολύχρονη προσπάθεια όλων όσων υποστηρίζουν την αναστήλωση της  γέφυρας στην Κοιλάδα του Αχελώου», αναφέρουν τοπικοί φορείς που πρωτοστατούν στην υλοποίηση του έργου.

Ευχαριστούν τον Αντώνη Κοσσυβάκη


Εκ μέρους της Διανομαρχιακής – Διαπεριφερειακής Επιτροπής ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ – ΑΡΤΑΣ για την ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ, ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΥΤΣΟΚΑΜΑΡΑΣ χαιρετίζουμε με χαρά τον ερχομό του Υπουργού Υποδομών κ. ΧΡΗΣΤΟ ΣΠΙΡΤΖΗ στις 21.10.2018 στα Απομεινάρια της θρυλικής ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ στην ΚΟΙΛΑΔΑ του ΑΧΕΛΩΟΥ. 

Ευελπιστούμε <<να δρομολογήσει και εν τοις πράγμασι έτι περαιτέρω την υπόθεση για να πάρει σάρκα και οστά το όραμά μας που ξεκινήσαμε επισήμως το 2009 και που το θεωρούμε εφικτό και μεγάλης σημασίας για την περιοχή μας>>!!!

Ευχαριστούμε επίσης τον ΑΝΤΩΝΗ ΚΟΣΣΥΒΑΚΗ, σημαίνον στέλεχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εδώ και χρόνια αγωνίζεται για την ανάδειξη και ανάπτυξη της ΚΟΙΛΑΔΑΣ ΑΧΕΛΩΟΥ διαφημίζοντάς την Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια και τα αποτελέσματα είναι ορατά και χειροπιαστά!!!

Αθήνα, 10.10.2018
Για την Επιτροπή

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 

ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ

Διαβάστε: Ξαναζωντανεύει ο θρύλος των Βαλκανίων

Δηλώσεις προσωπικοτήτων για το γεφύρι του Κοράκου.

Αντόνιο Ταγιάνι:

Τη στιγμή που παλαιές και νέες διχόνοιες αμφισβητούν την Ένωση, τα απτά σύμβολα της ενότητας πρέπει να καθοδηγούν τη σκέψη μας και να μας οδηγούν προς το μέλλον. Οι γέφυρες συνδέουν τους ανθρώπους και βοηθούν στην ανάπτυξη δικτύων, στη διάδοση της γνώσης, στο εμπόριο προϊόντων, στην πρόσβαση στις υπηρεσίες και στην ανάπτυξη των κοινοτήτων.

Η γέφυρα του Κοράκου συνδυάζει την ιστορία με τον πολιτισμό και το αρχιτεκτονικό επίτευγμα. Η σύρραξη κατέστρεψε αυτό που για δεκαετίες αποτελούσε το σύμβολο της περιφερειακής ανάπτυξης και το μέσο επίτευξης της ανάπτυξης σε μια περιοχή με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά και κληρονομιά.

Για την Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα, η ανάπλαση και η ανακατασκευή επισημαίνει αποτελούν την απάντηση στα προβλήματά μας. Ελπίζω αυτό να ισχύει και για τη γέφυρα του Κοράκου στην κοιλάδα του Αχελώου.

Μάρτιν Σούλτς: 

Αγαπητοί φίλοι  της κοιλάδας του Αχελώου, η Γέφυρα Κοράκου, είναι κομμάτι  της πολύ σημαντικής ιστορικής κληρονομιάς όχι μόνο της χώρας σας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης, και κάθε χρόνο στηρίζω όλους αυτούς τους φίλους που παλεύουν για την ανακατασκευή αυτής της σημαντικής γέφυρας.

Μανώλης Γλέζος:

Το Γεφύρι του Κοράκου στον Αχελώο πρέπει οπωσδήποτε να ξανακτιστεί. Για πάρα πολλούς λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι παλιότερο υπάρχει στον τόπο μας πρέπει να ξανακτιστεί και είναι από τα αρχαιότερα μνημεία. Πέρα από αυτό όμως δείχνει τη μεγάλη τέχνη των Ελλήνων Ιεροφαντών της πέτρας, του πελεκητή, του λιθοξόου, του κτίστη.

Όλη η λειτουργία για το κτίσιμο δεν είναι κάτι απλό. Είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Δείχνει τις σχέσεις του ανθρώπου με την πέτρα. Δείχνει τη συνείδηση που έχει αποκτηθεί ανάμεσα στην πέτρα και στον άνθρωπο και γι αυτό το λόγο πρέπει οπωσδήποτε όλα τα γεφύρια να ξανακτιστούν  και όλα τα παλιά κτίρια να ξανακτιστούν γιατί αποτελούν την πολιτισμική μας κληρονομιά. Είναι ο τρίτος λόγος για τον οποίο επιβάλλεται να μην ξεφύγουμε από μια κληρονομιά πολιτισμική που έχουμε και που πρέπει να μείνει στον τόπο μας.

Γιώργος Γραμματικάκης :

Η αφορμή για τη σημερινή μας επικοινωνία είναι βέβαια η Γέφυρα Κοράκου που κλείνει τα πεντακόσια χρόνια από την κατασκευή της, πολύ παλιά, πανέμορφη και που βέβαια κάποια στιγμή ανατινάχτηκε και κάποια ακόμα παραπέρα στιγμή είχε μια τελική καταστροφή από τις πρόσφατες πλημμύρες - τις οδυνηρές - στον Αχελώο.

Αυτό μας θυμίζει και την ανάγκη της γρήγορης ανακατασκευής της, της πιεστικής ανακατασκευής της, μας θυμίζει τη σημασία που έχουν τα μνημεία στην Ελλάδα, ιδιαίτερα οι γέφυρες, ιδιαίτερα η περιοχή του Αχελώου, γιατί συνδέουν το παρελθόν με το παρόν. Είναι πράγματι γέφυρες παρελθόντος, αλλά ένας λαός που ξέρει καλά την ιστορία του που σέβεται τα μνημεία του είναι και  η γέφυρα από το παρόν προς το μέλλον.

Γι αυτό λοιπόν ενώνω κι εγώ τη φωνή μου με όλες τις άλλες φωνές που επιμένουν στο σεβασμό των ελληνικών μνημείων, κάθε είδους Ελληνικών μνημείων και ειδικά των ιδιαίτερων μνημείων του Αχελώου γιατί αυτό θα μας διδάξει πολλά για το παρελθόν και θα μας δείξει ένα δρόμο προς το μέλλον.

Κώστας Αγοραστός:

Η Περιφέρεια Θεσσαλίας στηρίζει με έργο έμπρακτα την ανακατασκευή της γέφυρας Κοράκου γιατί πιστεύουμε όποιος έχει ιστορική μνήμη έχει και θέση στο μέλλον.

Η γέφυρα ανατινάχθηκε το 1949 από άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού, σε μια προσπάθεια να ανακόψουν την επίθεση που δέχονταν. Έζησε για 435 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και τις μανιασμένες κατεβασιές του Αχελώου μέχρι που έπεσε κι αυτή θύμα του Εμφυλίου. Στις 28 Μαρτίου συμπληρώθηκαν 69 χρόνια από την ανατίναξή της και 503 από την κατασκευή της.

Οι νομοί Καρδίτσας - Άρτας, αν και συνορεύουν, αποκόπηκαν ώς το 1961, οπότε και κατασκευάσθηκε η σημερινή αμαξογέφυρα.Η γέφυρα ήταν κτισμένη πάνω στον άξονα της αρχαίας οδού Τρίκκης -Γόμφων - Αργιθέας - Αμβρακίας και είχε μεγάλη στρατηγική και εμπορική σημασία.

Ήταν η μεγαλύτερη μονότοξη γέφυρα των Βαλκανίων, καθώς το άνοιγμα στην βάσης της ήταν 48 μέτρα, το μεγαλύτερο ύψος της 26, το πλάτος της 2,30 ενώ η απόσταση από την μία άκρη έως την άλλη ήταν 80 μέτρα.


Στοιχεία: 
Στα πόδια του Φέλλου Πετρωτού(Λιασκόβου) Αργιθέας Καρδίτσας, στο συνοικισμό Συκιάς-θέση Πυργάκι ή Σκαλούλα κοντά στα Ξερικούλια και στα πόδια του Κοκκινόλακου των Πηγών ( Βρεσθενίτσας )΄Αρτας (Φράξος- πλαγιά Τσολάκη) όπου ο Αχελώος ή Άσπρος ή Ασπροπόταμος χωρίζει τους δυό νομούς χτίσθηκε το 1514-1515 η περίφημη μονότοξη πέτρινη καμάρα « Η Γέφυρα του Κοράκου » ή « το Κορακογιοφύρι » ή ποιητικά « του Κόρακα το διόφυρο» ή «του Άσπρου το γιοφύρι». 
Έζησε για 434 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και μανιασμένες κατεβασιές του Άσπρου και έπεσε κι αυτή θύμα του εμφυλίου στις 28 Μαρτίου του 1949 και ώρα 21:15 ( ανατινάχθηκε από αντάρτες της ΙΙ Μεραρχίας του καπετάν Διαμαντή σε μια από τις φονικότερες μάχες – κατά τα αρχεία του Στρατού – προκειμένου να αποκοπεί ο Στρατός προς τη μεριά της Άρτας και να μην τους ακολουθήσει στο πέρασμά τους για Αργιθέα και να σωθεί ο κύριος όγκος των δυνάμεων της Ι και ΙΙ Μεραρχίας του Δ.Σ.Ε υπό τους Καπετάν Γιώτη-Χαρίλαος Φλωράκης και Καπετάν Διαμαντή-Γιάννης Αλεξάνδρου). 
Χτίσθηκε από το Μητροπολίτη των γεφυριών Βησσαρίωνα το Β΄ μητροπολίτη Λάρισας που δεν τον ενδιέφερε η υστεροφημία για αυτό και δεν έβαλε το όνομά του ως χορηγός παρά την ονόμασε «του Κοράκου» λόγω του ύψους της και «επειδή την ημέρα των εγκαινίων σταθηκε στο μέσο της γέφυρας και ρωτώντας τους πως με βλέπετε, οι μαστόροι του απάντησαν: σαν κόρακα, αυτός τους είπε: έ τότε γέφυρα του Κοράκου να είναι το όνομά της» απευθυνόμενος δε προς τους συγκεντρωμένους κατοίκους της Βρεσθενίτσας (ήταν τότε που η περιφέρεια της Μητρόπολης Λάρισας έφτανε μέχρι τον τέως Δήμο Ηρακλείας Άρτας) τους είπε: 
 << Πάντοτε να προσέχετε το γιοφύρι, να επιδιορθώνετε τη φθορά του. Καθόλου δεν θέλω από τα έσοδα της εκκλησίας σας στη Μητρόπολή μου. Πάντοτε θα ’μαι κοντά σας και θα σας προστατεύω…». - Το περπατητό οδόστρωμα της γέφυρας, σε σχέση με το μήκος του (εκτιμάται για πάνω από 80 μέτρα) και το τρομερό ύψος του, είναι από τα πιο στενά. -΄Ηταν καμπυλωτό με καλντερίμι στην αρχή και ανεβαίνοντας κατέληγε σε πλατύσκαλο για να μειώνεται ο κίνδυνος. 
Το τόξο ήταν διπλό ημικυκλικό (Ρωμαϊκό) με σχιστόλιθο πελεκημένο, με πρώτη και δεύτερη στρώση πέτρας και ύστερα στρωμένη με καλντερίμι. - Δεν έφερε αρκάδες (όρθιες στενόμακρες πέτρες) αλλά πολύ χαμηλό στηθαίο – παραπέτια στις άκρες των εξωραχίων για προστασία των διερχομένων(στο ξεκίνημα του οδοστρώματος της γέφυρας και όχι στο ανυψούμενο καμπυλωτό αυτής). 
- Το συνδετικό υλικό φαίνεται να έχει πρώτη ύλη το σχιστόλιθο και το κερέτσι ή κουρασάνι( μέσα βάζανε και μαλλί γιδιών με ασπράδι αυγών για να είναι πιο σταθερό και ανθεκτικό). - Από τη μεριά της Αργιθέας υπήρχε μονοπάτι με καλντερίμι που οδηγούσε στην Κούλια κι ύστερα στη γέφυρα. Σήμερα αυτό έχει καταχωθεί και καταστραφεί από τα έργα του Φράγματος (διπλανή σήραγγα). 
- Το κλείδωμα της γέφυρας στην πλευρά της Αργιθέας είναι επάνω στο βράχο. Εκεί τοποθετήθηκαν και κλειδώθηκαν οι γωνίες από τον πρωτομάστορα και ξεκίνησαν τα θεμέλια. Στα ακρόβαθρα ήταν όλη η μαστοριά και τέχνη γιατί εκείνα θα άντεχαν το τεράστιο βάρος της γέφυρας. - Το φυσικό ανάγλυφο στο σημείο εκείνο σε συνδυασμό με την άριστη αρχιτεκτονική του δομή σε μονότοξη έκφραση του έδινε του γεφυριού την στον αιώνα τον άπαντα ζωή αν δεν έπεφτε θύμα του εμφυλίου. - 
Το μεράκι του Πρωτομάστορα βγήκε από ψυχής στο γιοφύρι αυτό δίνοντας απόλυτη μαθηματική και γεωμετρική συμμετρία στο δημιούργημά του σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονα από την πέτρα-κλειδί, τον θολίτη, ως τα δυό ακρόβαθρα. Συντέλεσε με το συνεργείο του ένα θαύμα. Δεν δύναμαι να πώ αν ο δημιουργός πρωτομάστορας προσπάθησε με τη γέφυρα αυτή να επιβληθεί επιλέγοντας το σημείο ως το πιο ιδανικό ή αν του έβγαινε έτσι μαθηματικά τόσο ψηλό. 
- Τα καμαρολίθια και τα γωνολίθια ήταν άριστα πελεκημένα και χτισμένα τόσο στο εσωράχιο (άντυγα) του τόξου όσο και της στεφάνης(η κάτω σειρά των θολιτών που βλέπουν προς το νερό). - Δεν υπήρχε ψευτοκαμάρα-ανακουφιστικό τόξο σε κανένα από τα δύο άκρα του. - Δεν υπήρχε καμπανάκι για τον αέρα στο εσωράχιο όσο θυμούνται οι παλαιότεροι των κατοίκων. 
Τέτοιο υπήρχε κατά μαρτυρία της Αργυρώς Νικ. Παπαδημητρίου μέσα στην Κούλια, που αν δεν υπήρχε εξαρχής εκεί πιθανόν να ήταν αυτό της γέφυρας που κατέπεσε και μεταφέρθηκε. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε στην Κούλια. - Έχουμε εκπληκτικό δέσιμο, εκπληκτική αρμονία της Καμάρας με το περιβάλλον. Το άγριο με ομορφιά φαράγγι συμπληρώθηκε με το Θεογέφυρο που ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο των Βαλκανίων. 
 Με την Γέφυρα Κοράκου δαμάσθηκε ο μυθικός Αχελώος και το μεγαλείο της ήταν η επιβλητικότητα στη θέασή της όπως κατέβαινε ο διαβάτης από τα Πέντε Αδέρφια ή όπως έρχονταν από τη Ραχωβίτσα(Μάραθο). 
Όσο δε πλησίαζες τόσο σε σκλάβωνε η αισθητική του, η ομορφιά του μα και σου προκαλούσε δέος όχι μόνο στο πέρασμα του χειμώνα μα και το καλοκαίρι. Όσοι ζαλίζονταν ή φοβούνταν τους έδεναν τα μάτια και τους περνούσαν απέναντι. Ήταν το πιο παράτολμο γεφύρι – έργο αφού έγινε μέσα σε ένα καλοκαίρι. Ήταν το μεγαλύτερο συγκοινωνιακό τεχνικό έργο μέχρι την ανατίναξή του. 
Στη γέφυρα Κοράκου ξεπεράστηκε η πεπατημένη των μαστόρων « όσο μικρότερο τόσο πιο στέρεο το γιοφύρι ή με πολλές καμάρες » και επιχειρήθηκε το ανεπανάληπτο!!! Επιλέχθηκε βέβαια, όπως προείπαμε, το ιδανικότερο σημείο – εκεί που τα δυο πλαϊνά κάθετα βουνά με τους γρανιτένιους βράχους πλάτη στον ορμητικό Αχελώο έδιναν σιγουριά. 
Για να καταλάβουμε την αξία της για τους κατοίκους της Τετραφυλλίας και της Αργιθέας, για τους κτηνοτρόφους που πήγαιναν στα χειμαδιά, για τους εμπόρους, για τα καραβάνια των μαστόρων αλλά και τη στρατιωτική της σημασία μέσα από την Ιστορία του Έθνους μας πρέπει να ξέρουμε πως τα κοντινότερα άλλα περάσματα του Αχελώου ήταν στις Γέφυρες Μυροφύλλου-Μεσοχώρας και στις Γέφυρες Καταφυλλίου και Τέμπλας-Βρουβιανά. 
Επίσης για να καταδείξουμε την τεράστια σημασία της Γέφυρας Κοράκου στο πέρασμα των χρόνων από το χτίσιμό της πρέπει να σας αναφέρουμε πως αυτή κτίσθηκε επάνω στον αρχαίο δρόμο που από τους Γόμφους και μέσω της Αργιθέας – Κάστρου Χαϊντούτη- Δρασκού – Κουτσοκαμάρας οδηγούσε στην Αμβρακία(Άρτα). Η Γέφυρα Κοράκου συνδέεται με την ιστορία της Αργιθέας και της Τετραφυλίας (Ραδοβίσδια) και με την Εθνική Ιστορία άρρηκτα. Επί Τουρκοκρατίας συνδέθηκε με πολλές μάχες. 
 - Μετά το σουλτανικό διάταγμα του 1714 με το οποίο διατάσσονταν ο Οσμάν Πασάς για την αποκατάσταση της διασαλευθείσας τάξεως μεταξύ των άλλων και στην περιοχή Μουζακίου φαίνεται πως στη Γέφυρα Κοράκου ήρθαν με Τουρκαρβανίτες ο Βοεβόδας με τον Κατή για να εγκαταστήσουν εδώ φρουρά. Τα παλικάρια όμως του Γιάννη Μπουκουβάλα τους συνέτριψαν και οι Βοεβόδας και Κατής έπεσαν νεκροί όπως προκύπτει και από το δημοτικό τραγούδι: Τι έχεις καημένε κόρακα και σκούζεις και φωνάζεις; Μήνα διψάς για αίματα, για τούρκικα κουφάρια; Αν εδιψάς για αίματα για τούρκικα κουφάρια πέτα ψηλά κατ’ τ’ Άγραφα στου Άσπρου το γιοφύρι. 
 - Το 1765 έχουμε σύγκρουση δυνάμεων του Γιάννη Μπουκουβάλα με τους Τουρκαρβανίτες στην ποταμιά του Λιασκόβου και στη Γέφυρα Κοράκου με σπουδαία νίκη των Ελλήνων. - Στη δεκαετία του 1770 στη γέφυρα Κοράκου έχουμε πάλι συμπλοκές των Μπουκουβαλαίων με τους Αρβανίτες και τραυματίζεται ο μικρός Θανάσης Μπουκουβάλας. - Το 1804 οι ελάχιστοι από τους Σουλιώτες της Μονής του Σέλτσου που γλίτωσαν πέρασαν από αυτή στην Αργιθέα. 
- Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης πολλές φορές έστησε προφυλακές στη γέφυρα από το 1822 και μετά. Μάλιστα δε αρκετές φορές στη διαμάχη του με το Ράγκο ήρθαν σε σύγκρουση για την κυριαρχία της. - Στις 18 Δεκεμβρίου 1862 λεηλατήθηκε η Αγία Σωτήρα Βραγκιανών και εσφάγησαν οι μοναχοί από τον Τουρκαλβανό Τσέτσα μετά από συνεννόηση με ασεβείς Βραγκιανίτες. 
Σχετικό ποίημα αναφέρει: Ο Άσπρος να κατέβαζε κι ο Κόρακας να έπεφτε να μην περάσουν τα σκυλιά, αυτός ο σκύλο Τσέτσας που πάτησε την Παναγιά και την Αγιά Σωτήρα. Έσφαξε τον Κωνστάντινο και τον Παπαοικονόμου… - Στην επανάσταση του 1866-67 με επικεφαλής τον Αλεξανδρή και άλλους ελέγχονταν η γέφυρα. Μετά από μάχη στις 18.1.1867 καταλήφθηκε από τους Τούρκους. 
Στις 2 Μαρτίου 1867 η Προσωρινή Κυβέρνηση Ηπείρου-Θεσσαλίας από το Μεζήλο που είχε την έδρα της έστειλε κατά της Τουρκικής φρουράς στη Γέφυρα Κοράκου τους Αντρέα Ζαχαράκη, Δημήτριο Αλεξανδρή, Κων/νο Κρίκα και Γεώργιο Ντρούβα με αρκετές δυνάμεις οι οποίες σε συνεργασία με τις Ραδοβυζινές δυνάμεις, μετά πεισματώδη και πολύνεκρη μάχη ανακατέλαβαν τη Γέφυρα και επανασύνδεσαν τα δυο στρατόπεδά τους.
 - Στην Επανάσταση του 1877-78 οι αδερφοί Γιωργάκης και Δημήτριος Αλεξανδρής οργάνωσαν τον αγώνα για την απελευθέρωση. Οι Τουρκικές φρουρές Βραγκιανών και Λιασκόβου πανικοβλήθηκαν και μετά συμφωνία έφυγαν δια παντός. Οι αδερφοί Αλεξανδρή συγκέντρωσαν δύναμη 360 αντρών και μαζί με τον Οπλαρχηγό του Ραδοβυζίου Ματσούκη ανέλαβαν τη φρούρηση της Γέφυρας. 
Η ΓΕΦΥΡΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ 
Για τη γέφυρα Κοράκου έγραψαν κυρίως ξένοι συγγραφείς. Η Γέφυρα επηρέασε σημαντικά τον πολιτισμό της περιοχής μας, τη λογοτεχνία και την ποίηση, ως πηγή δε λαογραφικού υλικού και μέσα από την ποίηση έδωσε στην Πατρίδα μας. Αναφέρεται σε ιστορίες, θρύλους και ποιήματα. 
Ο Αργιθεάτης ποιητής και συγγραφέας ΠΑΝΟΣ ΤΣΙΝΑΣ γράφει: ΤΟ ΓΙΟΦΥΡΙ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΑ Κι αν πάς Γιωργή μ’ κατ’ Άγραφα, κι αν πάς κατ’ τα Τζουμέρκα χαιρέτα μ’ τα ψηλά βουνά και τις κοντοραχούλες και πέστους, μούπε, να σας πω το ’ξόριστο παιδί σας να στείλετε με τα πουλιά τη χάρη, την πνοή σας, τη Βλάχα τη φλογέρα σας για να σας τραγουδήση. Βροχή σαν τύχει Γιώργη μου και βαριομπουμπουνίζει μην ’ποφασίσεις να διαβείς το κορακογιοφύρι οντάναι νύχτα σούρουπο σιμά σιμά να φέξη, γιατί έχει δράκους και στοιχειά σαν είν’ κατεβασμένος... ΚΟΥΛΙΕΣ(Καζάρμες-Φυλάκια) 
Τη γέφυρα φρουρούσαν δυο Κούλιες. Από τη μεριά της Συκιάς, πριν τη γέφυρα και επάνω στο δρόμο είναι κτισμένη η περίφημη Κούλια (Τούρκικο φυλάκιο – τελωνείο που λέγεται και Καζάρμα) – ένα διώροφο πέτρινο κτίσμα με καταπληκτική αρχιτεκτονική που το ισόγειό του έχει είσοδο- έξοδο τοξοειδούς κατασκευής και μέσα από τις οποίες περνάει ο δρόμος και άρα οι διερχόμενοι με κατεύθυνση προς και από τη γέφυρα, άμεσα ελεγχόμενοι. 
Στον επάνω όροφο προφανώς εστρατωνίζοντο οι φύλακες Τούρκοι για να την προστατεύουν από δολιοφθορά. Προς τη βόρεια πλευρά του Φυλακίου υπήρχε τζάκι που η βάση του ήταν στο ισόγειο και κατέληγε στη σκεπή. 
 Από τη μεριά των Πηγών Άρτας (Βρεσθενίτσας ή Βρεστενίτσας), στην πλαγιά του Τσολάκη και επάνω στο δρόμο υπήρχε και εκεί Κούλια- φυλάκιο που προφανώς καταστράφηκε μετά από κάποια μάχη. Μέχρι το 1979 που τραβήχθηκε και σχετική φωτογραφία αποδεδειγμένα υπήρχαν απομεινάρια της – η γωνία του δυτικού και βόρειου τοίχου. 
 Από την ίδια μεριά, επάνω στο δρόμο και πριν την είσοδο στη γέφυρα υπήρχε εικόνισμα αφιερωμένο στον ΄Αγιο Βελισσάρη- στον Άγιο Βησσαρίωνα, προφανώς προς τιμήν του Μητροπολίτη Βησσαρίωνα που έκτισε τη γέφυρα. Αυτά κατεστράφησαν από το δρόμο που ανοίχτηκε στην πλευρά αυτή για την προσπέλαση μέσω σήραγγας στα έργα του Φράγματος της Συκιάς.
Βιβλιογραφικές και Γραπτές Πηγές: 
www.vitaraclub.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ζαμπέλα, το μαργαριτάρι των Τζουμέρκων!

Στυγνός εκληματίας ο χθεσινός ληστής στην Άρτα, σύμφωνα με τον Αστυνομικό Διευθυντή κ. Γιώργο Ντοκομέ