Ο άνθρωπος,η προσωποποίηση της Τζουμερκιώτικης λαλιάς

16 Σεπτεμβρίου 2015 έφυγε από κοντά μας , ο Χρήστος Παπακίτσος.

 Κείμενο: Χρήστος Τούμπουρος

Δεν θα βρεθεί κανένας που να υπηρετήσει τόσο ολοκληρωμένα και επάξια την Τζουμερκιώτικη λαλιά. Την ήξερε πέρα ως πέρα, ως την πιο παράμερη γωνιά της, σε κάθε της απόχρωση, σε κάθε της τόνο. 



Και την προσέφερε απλόχερα με το έργο του: «Από την Τζουμερκιώτικη Λαλιά στη Λαϊκή μας Παράδοση». Έργο – δώρο σε κάθε Τζουμερκιώτη, καθρέφτης του Τζουμερκιώτικου Πολιτισμού, της Τζουμερκιώτικης προκοπής.
 
Χρήστο
Όσο κι αν είσαι μέσα μας και δίπλα μας, μας λείπεις…
Μας λείπει το χαμόγελό σου.
Και κείνα τα χέρια σου τα δυνατά, μαζί και τρυφερά, που έπιαναν το μολύβι και χρωμάτιζαν την πραγματικότητα, αφού τη μετουσίωναν σε αγναντίτικο, τζουμερκιώτικο κελαϊδισμό.
 
Μας λείπει η ευστροφία σου, οι γνώσεις και το ήρεμο του χαρακτήρα σου.
Μας λείπεις Χρήστο.
Μας λείπει το χαμόγελό σου, το κέφι σου, το καλαμπούρι σου, η ζωντανή σκέψη σου, το Τζουμερκιώτικο πνεύμα…., γιατί πάντα στις πνευματικές σου αναζητήσεις, στην καρδιά και στην ψυχή σου βρίσκονταν τα Τζουμέρκα.
 
Κι αυτά έγιναν, πλέον, το αιώνιο καταφύγιό σου.
Θα σε θυμόμαστε.
Θα θυμόμαστε το πάθος για τον τόπο σου, που ήταν ασίγαστο και η αγάπη του μεγάλη.
Θα θυμόμαστε τη διδασκαλία σου. Γιατί δίδαξες αλληλεγγύη, ανθρωπιά, αγάπη, πολιτισμό και Τζουμερκιώτικο ήθος.
 
Κι εμείς πρέπει όλα αυτά να τα ακολουθήσουμε…
"Θυμάσαι" Χρήστο πώς σε ευχαρίστησα στην παρουσίαση που έκανε στο βιβλίο μου "Το Γυμνάσιο Αγνάντων ο Πνευματικός Φάρος των Τζουμέρκων".
 
"Α, πώς ξεκινήσαμε χάραμα, το χάραμα
Μ’ έναν «τουρβά» Τζουμερκιώτικο ήλιο
Αντέξαμε να τον κουβαλήσουμε στους ώμους
Εμείς οι κατσαβραχοταξιδιάρηδες,
Ώσπου βγήκαν τα πουλιά
και κάθισαν στους ώμους μας
Μαζί με τσουβάλια ονείρατα, να τριανταφυλλίζουν τη
θέλησή μας."

Αυτό είναι και το καλύτερο μνημόσυνο για σένα.
Είσαι κοντά μας Χρήστο.
Στη σκέψη μας, στην ψυχή μας, στο είναι μας…
Μας διαφωτίζεις και μας καθοδηγείς.
Σε ευχαριστούμε Χρήστο
Για ό,τι μας έδωσες και περισσότερο για όσα μας δίδαξες.

Χρήστος Τούμπουρος