Την Τετάρτη στην Ηλιούπολη "Της Άρτας το Γεφύρι"

«Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες γιοφύριν εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι.Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν». Αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Πολλοί την είδαν, άλλοι μάλλον την προσπέρασαν αφού κοντοστάθηκαν για λίγο. Όμως ένας θησαυρός κρυβόταν στην λιτή-αλήθεια- ανακοίνωση του Συλλόγου Ηπειρωτών Ηλιούπολης που αφορούσε την«Εκδήλωση για το Γεφύρι της Άρτας»……



«Με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης θα ακολουθήσει κέρασμα, με ηπειρώτικα εδέσματα και πίτες, καθώς και ηπειρώτικο τσίπουρο»

 Είσοδος Ελεύθερη ! καταλήγει η ανακοίνωση…..Ο θησαυρός……… είναι η ίδια η ταινία Β. Γκανιάτσα, λέμε εμείς.

Κατ’αρχήν, ένα μεγάλο μπράβο αξίζει στον Σύλλογο Ηπειρωτών Ηλιουπόλεως για την αξιέπαινη πρωτοβουλία που είχε να διοργανώσει αυτή την εκδήλωση.Θα μας επιτρέψουν λοιπόν οι οικοδεσπότες,που, ούτως η άλλως τους ανήκουν τα συγχαρητήρια, να μιλήσουμε ως«μουσαφίρηδες»και να ενισχύσουμε αυτό το κάλεσμα για έναν ακόμη λόγο.

Εμείς οι Πηγιώτες τον Βασίλη Γκανιάτσα τον θεωρούμε εκλεκτό μας φίλο και τον θεωρούμε δικό μας άνθρωπο. Τον θεωρούμε Πηγιώτη. Η μακρόχρονη ενασχόλησή του με τα ιστορικά μνημεία μας, ο αγώνας του για την ανάδειξή των και ιδιαίτερα με την Ι.Μονή Σέλτσου,του δίνουν αυτόν τον χαρακτηρισμό.Δεν επιζήτησε ποτέ δημοσιότητα ο Βασίλης. Απλός χωρίς ταμπέλες.

Αυτός, ο φακός του και τίποτε άλλο.Όπως όμως αυτός μας αγαπάει ξεχωριστά και ανάμεσα στους άλλους αγαπημένους του τόπους, έτσι και εμείς με την ευκαιρία αυτήτον ευχαριστούμε ξεχωριστά, τον συγχαίρουμε και τον καλωσορίζουμε στην Αθήνα.

 Η ταινία-ντοκιμαντερ αυτή διάρκειας 55’ περίπου λεπτών που πραγματεύεται την ιστορία του ξακουστού και μοναδικού χιλιοτραγουδισμένου εν Ελλάδι , « γιοφυριού της Άρτας» έρχεται για να προβληθεί για πρώτη φορά στην Αθήνα μετά από πολλές προβολές που έγιναν στην Άρτα από τον Νοέμβριο του 2013 που πρωτοπροβλήθηκε.. Η απαίτηση για επαναπροβολή δύο και τρείς φορές λόγω του αδιαχώρητου στην αίθουσα του «ΣΚΟΥΦΑ» πέρυσι στην Άρτας έδειξε την αξία της.

Με την προβολή της σε πολλά σχολεία του νομού μας, έγινε μάθημα πολιτισμού και ιστορίας στους μαθητές,στη νέα γενιά. Αυτά είναι ένα ασφαλές δείγμα της ευμενούς αποδοχής που έτυχε από τους εκεί συμπατριώτες μας. Ακολούθησε ένα μεγάλο ταξίδι μέσα και έξω από την ΄Ηπειρο, την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Σε πόλεις και χωριά με κατάμεστες αίθουσες και πλατείες. Αφού λοιπόν έκανε έναν αξιόλογο κύκλο,με τα εύσημα αυτά στις βαλίτσες του ο Βασίλης, εγκαινιάζει την προβολή του έργου του και στην Αθήνα.

Είμαστε σίγουροι ότι όλοι οι Αρτινοί, όλοι οι Ηπειρώτες -καιόχι μόνο- της Ηλιούπολης,αλλά και εκπρόσωποι των εδώ συλλόγων και φορέων με πρώτη την Πανηπειρωτική θα αγκαλιάσουν την εκδήλωση.Έχει αποδείξει έμπρακτα πολλές φορές την στήριξη τέτοιων εκδηλώσεων.

Άλλωστε ο Πρόεδρος της ο κ. Γ. Οικονόμου είχε την τύχη ο ίδιος να παρευρεθεί στην προβολή του άλλου σημαντικού και μοναδικού σε αξία Ιστορικού έργου του Βασίλη Γκανιάτσα «Σέλτσο οδοιπορικό στον τόπο θυσίας» που προβλήθηκε στις 22 Αυγούστου 2014 στις Πηγές Άρτας παραμονή της γιορτής του Σέλτσου. Θυμίζουμε ότι ο κ. Πρόεδρος μας έκανε την τιμή να είναι ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης με μια από ψυχής Σουλιώτη,ομιλία.



Πιστεύω ότι η αίθουσα θα αποδειχθεί μικρή. Ελπίζουμε ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι Σύλλογοι στην διοργάνωση προβολών σε δήμους της Αθήνας και της Αττικής. Γιατί όχι; Και με εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής με πρωτοβουλία της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας αλλά και Αρτινών Ομοσπονδιών και Συλλόγων.

Το παρακάτω απόσπασμα είναι του εξαίρετου Αρτινού Λογοτέχνη- κριτικού του Κώστα Τραχανά από περυσινή παρουσίαση προβολής της ταινίας.…το δανειζόμαστε και την παραθέτουμε ως έχει…….

«Τα γεφύρια συνδέουν τους ανθρώπους , τις πόλεις , τις χώρες, είναι αψίδες επικοινωνίας. Όταν δε ζεις μόνος-άρα συμβιώνεις, επικοινωνείς. Και, για να επικοινωνείς διαβαίνεις στράτες , δρασκελίζεις ρεματιές, φτιάχνεις πετρογέφυρες , για το στέρεο διάβα.

Από τον πέτρινο αυτό δρόμο : πέρασαν πεζούρα και καβαλαρία, πέρασαν κοπάδια και τσελιγκάτα για τα χειμαδιά και τα ξεκαλοκαίριασμα, πέρασαν ζαλικωμένες γυναίκες και φορτωμένοι άνδρες, πέρασαν στρατιώτες δικοί μας και ξένοι, εφήμεροι κατακτητές και υπερασπιστές, πέρασαν πραματευτάδες και ζητιάνοι πέρασαν Αρτινοί που τα έχτισαν κι όλοι οι κατοπινοί διαβάτες της Ιστορίας.

Η γέφυρα ενώνει τους ανθρώπους, ενώνει τα ριζιμιά , λιθά λιθάρια στα θεμέλια. Ο Άραχθος με το γεφύρι πάντα ένωναν τους Αρτινούς. Της Άρτας το γεφύρι είναι έργο άφθαρτο στο χρόνο, μνημείο της ακατάβλητης ανθρώπινης θέλησης. Όμως δυο φορές τα τελευταία 70 χρόνια το γεφύρι πήγε να πέσει. Σώθηκε χάριν στην προσπάθεια απλών ανθρώπων.

Η καταπληκτική ταινία-ντοκιμαντέρ «Της Άρτας το Γεφύρι» του φωτογράφου κινηματογραφιστή Βασίλη Γκανιάτασα , δουλειά σαράντα χρόνων, δείχνει την μικροιστορία αυτών των απλών ανθρώπων και την μεγάλη Ιστορία του Γεφυριού.

Η τέχνη του κινηματογράφου σαγήνευε τον Βασίλη Γκανιάτσα από μικρό. Εικόνες αφοπλιστικές , που διηγούνται απίστευτες ιστορίες και φωτίζουν μια πλευρά της κοινωνίας, που ο ίδιος γνωρίζει καλά, αυτή που κινείται ανάμεσα μας.

Αναζητά ιστορίες , εικόνες, αναφορές, έκπληξη, οικειότητα…. Αναζητά την απλότητα και την καθαρότητα. Τα πλάνα του δείχνουν την εικαστική σκοπιά του στις φωτοσκιάσεις , στο καδράρισμα, στην αισθητική σκηνοθεσία της εικόνας. Απέριττες φόρμες, λιτότητα, αισθητική τελειότητα και γαλήνη.

Χειρίζεται άψογα την κινηματογραφική κάμερα. Αυθόρμητος , πληθωρικός ,στωικός, ενίοτε πρωτοποριακός, το μάτι του αιώνα, ο Βασίλης Γκανιάτσας είναι αυτός ,που ενσάρκωσε στην τέχνη του κινηματογράφου ,το ένστικτο για « την αποφασιστική στιγμή». Η ταινία που θα δείτε είναι μια ταινία –προσφορά στην ιστορία της πόλης της Άρτας.

Η ταινία αυτή είναι ένα μοναδικό ιστορικό-οπτικό χρονογράφημα.Με την καλλιτεχνική αναπαράσταση του Γεφυριού της Άρτας, ο δημιουργός έδειξε την αδιαμφισβήτητη κινηματογραφική δεξιοτεχνία του, το πάθος για την ποιοτική δουλειά και την αγάπη του για τον γενέθλιο τόπο.»……

Έτσι και εμείς σήμερα έχουμε την τιμή να επαινούμε την προσπάθεια του Βασίλη Γκανιάτσαγια τον μόχθο του στην οπτική καταγραφή με την διάσωση πληροφοριών και ιστορικών δεδομένων για το χιλιοτραγουδισμένο γεφύρι της Άρτας.

Πολύτιμη πηγή γνώσης για τους μελετητές των πέτρινων γεφυριών. Στοιχεία σπάνια και άγνωστα που με επιμονή και πεισμονή τα συγκέντρωσε και τα ενσωμάτωσε στην ταινία του. Όλα συνυφασμένα και δεμένα με την ιστορία του τόπου μας, αψεγάδιαστα, χωρίς παραμορφωτικούς φακούς ή σκοπιμότητες.

Αγαπητέ Βασίλη.Όσο σεμνός και αν είσαι, οφείλεις να το παραδεχθείς. Για εμάς αποτελείς ένα προστιθέμενο πολιτιστικό κεφάλαιο της οπτικοακουστικής καταγραφής της ιστορίας του τόπου μας που θα μείνει για τις επόμενες γενεές ως ο μοναδικός Αρτινός του είδους σου.

Σου αξίζει ένα μεγάλο μπράβο. Θα σε χαρακτηρίζαμε χωρίς υπερβολή ως έναντροβαδούρο κινηματογραφιστή ή καλύτερα ,«φωτοποιητή».Ένας σεμνός«αναχωρητής της πόλης »που ανέβηκες στα βουνά «και έγινες το μικρότερο αδερφάκι των πουλιών»όπως γράφει σε ένα ποίημά του ο ΝικηφόροςΒρεττάκος.

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Και μη στοιχειώσετε ορφανό, μη ξένο, μη διαβάτη,παρά του πρωτομάστορα την όμορφη γυναίκα,που έρχεται αργά τ' αποταχύ και πάρωρα το γιόμα…………………… Αλίμονο στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας!Τρεις αδερφάδες ήμαστε κι οι τρεις κακογραμμένες.Η μια 'χτισε το Δούναβη κι η άλλη τον Αφράτηκι εγώ η πιο στερνότερη της Άρτας το γιοφύρι. Ως τρέμει το καρυόφυλλο, να τρέμει το γιοφύρικι ως τρέμουν τα δεντρόφυλλα, να πέφτουν οι διαβάτες." "Κόρη, το λόγον άλλαξε κι άλλη κατάρα δώσε, που 'χεις μονάκριβο αδελφό, μη λάχει και περάσει. "Κι αυτή το λόγον άλλαξε κι άλλη κατάρα δίνει." Αν τρέμουν τ' άγρια βουνά, να τρέμει το γιοφύρικι αν πέφτουν τ' άγρια πουλιά, να πέφτουν οι διαβάτες, τί έχω αδερφό στην ξενιτιά, μη λάχει και περάσει...

ΑΘΗΝΑ 7-12-2014
ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ