Στον Μακρυγιάννη "Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ"

Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

Στο βιβλίο του «Η γοητεία μιας συντριβής», ο Δημήτρης Μάρδας φορά μυθιστορηματικό μανδύα και μας μεταφέρει σε μια χώρα της Ευρώπης, την Ελλάδα, που είναι το αποκορύφωμα της διαπλοκής, των σκανδάλων και της κρατικής διαφθοράς.

 «Ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες» στήνουν ένα χορό προμηθειών βυθίζοντας σταδιακά τη Χώρα στη σήψη και την παρακμή. Αδίστακτοι οδηγούνται από την απληστία τους στην πλήρη ηθική εξαχρείωση. Σήμερα αυτουργοί και άρπαγες εμφανίζονται ως τιμητές, αρθρογραφούντες και οργανώνοντας σεμινάρια με προτάσεις σωτηρίας της Χώρας που οι ίδιοι δολοφόνησαν. Εμείς, λαός με ρηχή, κοντή και ασθενική μνήμη, τους ανεχόμαστε!!!
   

Κι αν όλα αυτά ηχούν κάπως γνώριμα στους αναγνώστες, ο Δημήτρης Μάρδας σπεύδει να διαβεβαιώσει ότι πίσω από τον Κιτσάκη, τον Τσορτζίδη, τον Αρούρη, τον Τόμας, τον Δημήτρη Λαρδά, τον Ταϊχόπουλο, την Ελεάνα Τσολάκη, τον Κώστα Κοσμόπουλο, τον Νίκο Θεοδουλόπουλο, τον Κωτίδη, τον Χατζημάνο, τον Κώστα Λιάρο, τον Κυριάκο Κάσαρη, την Καρολίνα Στάικου, τον Αχιλλέα Γιάπη, τον Φώτη, την Κατερίνα, την Ρούλα, την πανέμορφη, διαβολεμένη και αδίστακτη Μαρία και την προκλητική όμορφη Ανδρομέδα, δεν κρύβονται παρά φανταστικοί ήρωες. 

Όμως, πίσω από τις πολυάριθμες μυθιστορηματικές μάσκες του συγγραφέα κρύβονται αλήθειες και, όπως καλά θα αντιληφθεί ο αναγνώστης στο τέλος του βιβλίου , τις περισσότερες φορές η φαντασία δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα… 

   Ποιος ήταν ο Γενικός Γραμματέας Εσωτερικής Αγοράς και Εξωτερικού Εμπορίου της πλατείας Κλαυθμώνος, Δημήτρης Λαρδάς;
   Μήπως κάθε μεγάλη προμήθεια σε τηλεπικοινωνιακά υλικό οδηγεί σε προσφορά μίζας που επιμερίζεται στα δυο μεγάλα κόμματα, σύμφωνα με άτυπη ποσόστωση, ενώ οι «μικροί» παραμένουν έξω από τον χορό ή παίρνουν ψίχουλα, μόνο και μόνο για να σωπαίνουν; 
   Είναι δυνατόν τα μέλη μικρού αριστερού κόμματος, να είναι τα πιο ακριβά στην αγορά της μίζας; Μήπως ο πατριωτισμός είναι το καταφύγιο των απατεώνων; Ποια ήταν η μυστήρια γυναίκα της πτήσης Θεσσαλονίκη- Βρυξέλες;
   Είναι η γυναίκα, ο συνεχής λανθάνων παράγοντας του δημοσίου βίου είτε πρόκειται περί συζύγου, ιδιαιτέρας ή εταίρας;
   

Ποια ήταν αυτή η πανέξυπνη γυναίκα, που είχε σχέσεις με τον έμπορο διαμαντιών της Αμβέρσας, που είχε καπατσοσύνη στο να ξεγλιστρά και να ελέγχει δύσκολες καταστάσεις και τέλος η αύρα που εξέπεμπε μάγευε όσους βρίσκονταν μπροστά της;
   Ποια ήταν η γυναίκα που είχε σκοτεινό παρελθόν και δυσδιάκριτο παρόν;
   Ήταν η γυναίκα που περιτριγύριζε τον Γενικό Γραμματέα ένα σατανικό πλάσμα ή ένας άγγελος με σπασμένα φτερά ;
   Ποια ήταν η πραγματική Μαρία Δημητράκου και τι έκρυβε μέσα της ;
   Ποιοί έδιναν ιδιαίτερες εμπιστευτικές πληροφορίες σχετικά με το διαγωνισμό του αεροδρομίου των Σπάτων;
   Γιατί σε αυτό το κράτος υπήρχαν στρατιές διεφθαρμένων πολιτικών, γραφειοκρατών και δίνονταν δώρα σε στελέχη υπουργείων εμπλεκομένων στην έγκριση επενδύσεων επιδοτήσεων;
   Είναι δυνατόν άτομα με κινητικά προβλήματα, να δίνανε μπαξίσι σε σχολές οδηγών, εξαγοράζοντας βεβαιώσεις των γιατρών, απαραίτητες για την ανανέωση της άδειας του διπλώματος οδήγησης; 
   Γιατί Έλληνες πολίτες σε υπηρεσίες και υπουργεία, παιδεύουν άλλους συμπολίτες τους;
   Γιατί οι σύμβουλοι, που περιτριγυρίζουν υπουργούς, έχουν σακατέψει πολύ κόσμο;
   Γιατί όταν το σύστημα δεν μπορεί με την βοήθεια θεσμών να λύσει προβλήματα, τότε βιώνει ένα αυτοκαταστροφικό σύνδρομο: τη συσσώρευση αδικημένων πολιτών στα πολιτικά γραφεία;
   Ποια ήταν τα μυστικά της σκοτεινής πλευράς του εμπορίου και ποια ήταν τα μυστικά της φωτεινής, δηλαδή του παζαριού;
   Αν ακολουθούσε το Δημόσιο την συνταγή του παζαριού-διαπραγμάτευση, την καθαρότερη μορφή αγοραπωλησίας, τότε οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας θα αγόραζαν τα πάντα πολύ φθηνότερα και θα καθάριζαν την αγορά από ακατάλληλα προϊόντα, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και όλα τα κακά του κουτιού της Πανδώρας;
   Γιατί ο σωρός από χιλιάρικα μεγάλωνε, μέσα στο συρτάρι του γραφείου, ανάλογα με τον όγκο των λαθών, που έβρισκε ο εφοριακός, μέσα στην επιχείρηση;
   Είναι αλήθεια ότι ο πωρωμένος γραφειοκράτης μπορεί να δικαιολογήσει ακόμη και το τελευταίο σημείο στίξης κάθε πρότασης που υπερασπίζεται; «Ξαδέλφες» της γραφειοκρατίας είναι ο χρηματισμός, το μαύρο χρήμα, το λαθρεμπόριο και το παραεμπόριο;
   Όλες οι επιτροπές εμπειρογνωμόνων για τις κρατικές προμήθειες ήταν «στημένες»;
   Εξαγοράζονταν όλα τα μέλη της Επιτροπής Αξιολόγησης των διαγωνισμών;
   Ήταν διάτρητο το σύστημα κρατικών προμηθειών;
   Επιδιώκεται η συνεννόηση με τους ανταγωνιστές προμηθευτές του Κράτους , μοιράζοντας τις δουλειές, εφαρμόζοντας τέλεια την «θεωρία των παιγνίων», όπου συνεννοούνται άψογα οι ενδιαφερόμενοι παίκτες;
   Είναι δυνατόν επί 19 χρόνια να πασχίζουνε κάποιοι να δημιουργήσουμε ένα ενιαίο εμπορικό μητρώο για όλες τις μορφές επιχειρήσεων κάτω από μια ομπρέλα και να αντιδρούν οι υπάλληλοι των Νομαρχιών, γιατί θα χάσουν το γρηγορόσημο;
   Υπάρχει χώρα, που οι νεοδιοριζόμενοι καθηγητές πανεπιστημίου να είναι σε ηλικία κοντά στη σύνταξη;
   Ποιος ήταν ο Κιτσάκης που χρηματίστηκε με χείμαρρο δισεκατομμυρίων δραχμών, μέσω μιας offshore εταιρείας, για την πώληση της Χάλυβας Α.Ε. ;
   Ποιος ήταν ο Φαέθων Νταβέλης, διαχρονικός προμηθευτής του Δημοσίου;
   Ποιος ήταν ο σύμβουλος Υπουργού, γνωστός ως «κύριος 20%»;
   Ποιος Υπουργός (ή άλλως «ο κύριος 30%») έχτισε με άλλους «κολλητούς»-συνεταίρους, ένα μεγάλο τουριστικό χωριό στην Κω;
   Ποιος Υπουργός Πολιτισμού είχε βίλα πολλών εκατομμυρίων δραχμών στη Σαντορίνη;
   Γιατί ήταν πολύ της μόδας, να δέχονται δωρεές των πεθερών προς τους γαμπρούς, κυρίως στους τέως υπουργούς; Τι αιφνίδια ξέφρενη αγάπη είναι αυτή; Μήπως υπάρχει σκληρό σεξ ανάμεσα στις πεθερές και στους γαμπρούς-υπουργούς;
   Ποια υφυπουργός αναδύθηκε μέσα από τα πολιτικά γραφεία, παιδί του «κομματικού σωλήνα», χωρίς εμπειρία ή πετυχημένη καριέρα, έτσι το κενό που παρουσίαζε στο βιογραφικό της καλυπτόταν από ένα «πολιτικό τσαμπουκά» στην επαφή της με τρίτους, υπηρεσιακούς, εκπροσώπους φορέων κ.α.;
  

 Ποια ήταν τα μαύρα χρήματα που τρέφουν τις offshore εταιρείες;
   Αν οι πωλήσεις μιας πολυεθνικής εταιρείας θίγονταν επειδή ένας Δον Κιχώτης στις κρατικές προμήθειες πήγαινε να σηκώσει κεφάλι, οι λύσεις που επιλέγονταν δίνονταν είτε με διάλογο και την πειθώ είτε με τσεκούρι;
   Ποια ήταν η περιβόητη Jackson & Smith ;
   Είναι δυνατόν φάκελοι οικονομικών προσφορών εταιρειών να μην ανοίχτηκαν όλοι μαζί την ίδια μέρα, αλλά αποσφραγίστηκαν και μονογραφήθηκαν σε δύο ημέρες;
   Υπάρχει μια Μαφία που λυμαίνεται τους διαγωνισμούς προμηθειών του Κράτους;
   Κρατικές εταιρείες ήταν μια ασφαλής δεξαμενή της πολιτικής πελατείας των βουλευτών της περιοχής;
   

«Δεν αποτελεί δική μας αρμοδιότητα» ή «Εμείς δεν έχουμε καμιά ευθύνη», είναι η γνωστή μόνιμη επωδός, το αποπαίδι της απέραντης γραφειοκρατίας στη χώρα, που προτασσόταν διαρκώς από τους υπηρεσιακούς παράγοντες;
   Ποιος υπερσύμβουλος απόκτησε το παρατσούκλι «γαμπροπαλλακίδας» και γιατί;
   Με ποιο επίσης τρόπο επικρατούσε «Η σιωπή των αμνών» των συντρόφων και η «διακριτικότητα της Αντιπολίτευσης»;
   

Τι σχέση έχει «Το μεγάλο φαγοπότι» του Μάρκο Φερέρι , με την κραιπάλη αυτής της Χώρας;
   Είναι η μίζα το κίνητρο των εξοπλισμών;
   Λέγεται το λάδωμα δηλ. η μίζα αγγλιστί bride ή commission και γαλλιστί pot de vin ;
   Το «κλέβω τα δημόσια ταμεία» στα μεξικάνικα είναι το ρήμα carrancear και προέρχεται από τον Χοσέ Βενουστιάνο Καράνσας, Προέδρου της Χώρας το 1918, που καταλήστευσε τη Χώρα;
   Μήπως αυτή η Χώρα είναι ο Παράδεισος της Ατιμωρησίας;
   Μήπως το όργανο των Εθνικών Προμηθευτών, είναι μια γνήσια σύνοδος μαφιόζων, όπως την βλέπουμε στα κινηματογραφικά έργα των Κόπολα και Σκορτσέζε;
   Είναι αλήθεια ότι αν κάποιος καταφέρει να αποκαλύψει τη διαφθορά στις κρατικές προμήθειες του ελληνικού κράτους, τότε δε θα σαρώσει μόνο το Νόμπελ Οικονομίας αλλά και της Ειρήνης;
   Χρησιμοποιούν οι προμηθευτές την “Θεωρία παιγνίων”, για να μοιράζεται η πίτα των κρατικών προμηθειών σε λίγους προμηθευτές, άκρως νομότυπα;
   Πολιτικοί και υπάλληλοι υπουργείων θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενοι κρυφά σημεία των διακηρύξεων;
   

Τι ράτσα είναι αυτοί οι Έλληνες; Προτιμούν το εύκολο κέρδος, το ραχάτι και το μέλι που στάζει από τον κρατικό κορβανά;
   Η Ελλάδα είναι το Μεξικό της Ευρώπης , το ποδόλουτρο των πολιτισμένων λαών;
   Είναι δυνατόν να υπάρχουν λογικές λύσεις σε ένα από τα πιο διεφθαρμένα κράτη του πλανήτη, όπως είναι το ελληνικό κράτος; 
   Είναι οι κρατικές προμήθειες ένα παραμύθι χωρίς τέλος; 

   Δυστυχώς πολλοί προσπαθούν με αποσιωπήσεις, αποκρύψεις και στρεβλώσεις να διαγράψουν και να λησμονήσουν τι έκαναν στο παρελθόν.
  

 Λίγοι είναι αυτοί που βάζουν το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. 
   Γιατί να σκαλίζουμε τα περασμένα; Διότι πάνω στο χώμα που σκεπάζει το σιωπηλό και το ανείπωτο, φυτρώνουν άνθη του κακού…. 
   Ο συγγραφέας, Δημήτρης Μάρδας, δεν «χαϊδεύει τα αυτιά» του αναγνώστη. Το βιβλίο δεν είναι γραμμένο από κάποιον αντικαπιταλιστή ή πολέμιο της ελεύθερης αγοράς. Κάθε άλλο.
    

Το βιβλίο αυτό του Δημήτρη Μάρδα δείχνει το μεγάλο παζάρι της εξουσίας και του πλούτου. Τι δίνεις και τι παίρνεις. Προς τα πού γέρνει η ζυγαριά. 
   Δείχνει τα τσιμεντένια τείχη, που κλείνουν έξω τους πολλούς… 
   Ο συγγραφέας καθηλώνει, ταράζει, ανατρέπει, παρατηρεί, ψηλαφεί, καταγράφει, αισθάνεται, εκνευρίζεται, στοχάζεται, καταγγέλλει.
   Γράψιμο κομψό, συχνά υπαινικτικό, με αιφνίδιες μεταπτώσεις, με κινήσεις εν ακινησία.
   Ένα ανηλεές παιχνίδι φωτός- σκιάς, αλλά ανεστραμμένο, αφού συχνά η σκιά φωτίζει, και κάποτε το φως συσκοτίζει.
   

Χρειάζεται μια αρμαθιά «κλειδιά» για τα δωμάτια, όπου κατοικούν οι ιστορίες της «Γοητείας μιας συντριβής»….
   Το βιβλίο αυτό είναι ταυτόχρονα, πολιτικό θρίλερ και αστυνομική περιπέτεια, διαβάζεται απνευστί. 
   Ο καλός Αναγνώστης καλείται να ανασυνθέσει , καθώς πολλά υπονοούνται και αρκετά αόρατα, νοτίζουν το κείμενο.
   Ο καλός Αναγνώστης αραιά και που, θα δει κάποια σινιάλα, μέσα στην απέραντη άγρια θάλασσα των καιρών.
   Ο καλός Αναγνώστης θα βρει κάποιους ναυαγούς, κάποιους ερημίτες στα ξερονήσια τους και κάποιους Δον Κιχώτες που μάχονται με φανταστικά κύματα….
    

Αφιερώνεται στους λίγους, που σε πείσμα των σημερινών καιρών, επιμένουν να παλεύουν για το κοινό καλό κόντρα σε ανεμόμυλους….. 

   Ο Δημήτρης Μάρδας γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1955 και από το 1956 ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο οποίο υπηρετεί ως καθηγητής  και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στα πανεπιστήμια (1979-1980) και (1980-1982), από όπου έλαβε και το διδακτορικό του (1990). 

Εργάστηκε για τρία σχεδόν χρόνια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (1992-1994) και στη συνέχεια υπηρέτησε στο Υπουργείο Ανάπτυξης, αρχικά ως Γενικός Γραμματέας Εμπορίου (2000-2002) και ακολούθως ως Διευθύνων Σύμβουλος του Ελληνικού Οργανισμού Εξωτερικού Εμπορίου (2002-2004).