Καλό ταξίδι πολύ καλέ μου φίλε Γιώργο...

 

Ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος και γιατί όχι ένας ρομαντικός επιστήμονας, με πάρα πολλές ανησυχίες είναι αλήθεια, δεν είναι πια κοντά μας. Σήμερα πρωϊνές ώρες ο φίλος αρχιτέκτονας Γιώργος Ζιώβας, έφυγε από τούτο τον μάταιο κόσμο μας σε ηλικία 59 χρονών. Η Κηδεία του θα γίνει σήμερα Τρίτη 19.6.12 ώρα 4 μ.μ. στη Καλαμιά Άρτας



Ότι να γράψει κανείς για τον Γιώργο Ζιώβα είναι λίγα. Απόλυτα κοινωνικοποιημένο και πολιτικοποιημένο άτομο προσπάθησε... αλλά δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει μια άλλη Άρτα μέσα από την επιστήμη του.

Ότι δεν κατόρθωσε εδώ στην Άρτα, το πέτυχε στην Αρκαδία όπου και με την δική του συμμετοχή και ως μέλος της επιτροπής Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης - Ιστορίας και επίσης μέλος της Διεθνούς Αρκαδικής Εταιρίας, είχε έντονη αρχιτεκτονική δραστηριότητα στη δημιουργία του ξενοδοχείου «KALLISTO» το οποίο αποτελεί μέρος του συγκροτήματος «ΔΡΥΑΔΕΣ Α.Ε.» που ιδρύθηκε τον Μάϊο του 2003 με έδρα το Λεβίδι Αρκαδίας και δραστηριοποιείται στους τομείς της οικιστικής ανάπτυξης, του θεματικού, εναλλακτικού τουρισμού και του πολιτισμού.


Η συνεισφορά του στην πολιτιστική και τουριστική ανάπτυξη της ορεινής Αρκαδίας και η ανάδειξή της σε έναν από τους ελκυστικότερους ολόχρονους προορισμούς έχει και την δική του δημιουργική σφραγίδα.


Τελευταία στην Άρτα προσπάθησε με δική του πρωτοβουλία να κηρύξει διατηρητέα τα "ψαροπλιά" και στη συνέχεια προσπαθούσε για την αξιοποίησή τους από την σημερινή Δημοτική Αρχή... κάτι που μέχρι σήμερα η Δημοτική αυτή Αρχή όχι μόνο τα έχει παρατήσει, αλλά και τα έχει αφήσει στην όποια τύχη τους.

Προηγούμενα σε τούτη την πόλη είχε αναλάβει κάπου στη δεκαετία του 80 τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό της πόλης, "που είχε οραματιστεί ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης. Μια σημαντική δουλειά, την οποία όμως δεν εδέησε να αξιοποιήσει κανένας απ’ τους δημάρχους που την είχαν στα χέρια τους…" γράφει σήμερα το www.gnomiartas.gr


Στα τέλη της δεκαετίας του 70 εγκαταστάθηκε στην Άρτα, αφού είχε τελειώσει τις σπουδές του στην Ιταλία (Βενετία) και άνοιξε δικό του τεχνικό γραφείο. Παράλληλα είχε αρχίσει να ασχολείται με τα κοινά. Ανήσυχος πάντα οραματίζονταν την Άρτα του, την ιστορία της και την φυσική δυναμική της. Όμως... το μόνο που κατόρθωσε ήταν να δημιουργήσει μόνο πολλούς φίλους... Δυστυχώς...

Με τίμησε και με το παραπάνω με την φιλία του. Θα το γράψω... πολλές φορές παρέα με άλλους φίλους και ιδιαίτερα με τον Γιατρό Νίκο Παπακώστα, ξενυχτούσαμε στην ιστορική γέφυρα με συνοδεία... ρετσίνας, αναλύοντας τα καθημερινά και ότι συμβαίνει σε τοπικό επίπεδο και όχι μόνο. 

Βαθύς γνώστης της ευρωπαϊκής και ελληνικής ιστορίας, είχε σε απόλυτο βαθμό διαμορφωμένη άποψη... και γιατί όχι ήταν στιγμές που κρεμόσουν από τα χείλη του. Ήταν ευχάριστος με τους ανθρώπους και τιμούσε τους φίλους του, περιμένοντας από αυτούς μόνο το χαμόγελό τους...

Ο Γιώργος Ζιώβας πλέον ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι του ξαφνικά. Χτυπημένος πριν από το Πάσχα από την επάρατο νόσο, μας αφήνει παρακαταθήκη τις ιδέες του, αλλά και ζωντανή την μνήμη του. Καλό σου ταξίδι πολύ καλέ μας φίλε... και συγχώρησε όσους σου έμπηξαν "πισώπλατα το μαχαίρι και γέμισαν την πληγή σου με χοντρό αλάτι"....

Κλείνοντας αυτό το αποχαιρετιστήριο σημείωμα, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του...

ΝΙΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΣ    

Αμβρακικός - Κόπραινα

Τζουμέρκα - Πράμαντα

Τζουμέρκα - Γέφυρα Πλάκας

Τζουμέρκα - Άγναντα

Καλό σου ταξίδι και πάλι "καρίσιμο"...